Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 2 sierpnia 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 1522/12 w sprawie ze skargi B. B. na pisma Banku Gospodarstwa Krajowego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosków w sprawie przyznania premii kompensacyjnej bez rozpatrzenia postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 1522/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę B. B. na pisma Banku Gospodarstwa Krajowego z dnia [...] kwietnia 2012 r., znak: [...] oraz z dnia 11 kwietnia 2012 r., znak: [...], w przedmiocie zwrotu wniosków w sprawie przyznania premii kompensacyjnej bez rozpatrzenia.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że złożone przez skarżącą wnioski o przyznanie odszkodowania zwanego premią kompensacyjną zostały zwrócone bez rozpatrzenia ze względu na wadliwe zdaniem Banku Gospodarstwa Krajowego zaświadczenia Urzędu Miasta K. Skarżąca twierdzi natomiast, że przedmiotowa "wadliwość" nie ma żadnego umocowania w ustawie, na którą Bank się powołuje (ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów - Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.). Ponadto zaznaczyła, iż jest to odszkodowanie z budżetu państwa i w przypadku braku dokumentów organów administracji państwowej lub terytorialnej, organ rozpatrujący wniosek winien z urzędu zwrócić się o wydanie stosownych zaświadczeń. Skarżąca wskazała także na sprzeczność przepisów zawartych w w/w ustawie z zasadą demokratycznego państwa, dobrej legislacji, równości wobec prawa, ochrony prawa do dwuinstancyjnego rozpoznania sprawy przez właściwy organ II instancji i obowiązku wykonywania wyroków Trybunału Sprawiedliwości.
Według Sądy I instancji skarga B. B. podlegała odrzuceniu, ponieważ zaskarżone pisma nie mieszczą się w katalogu spraw rozpatrywanych przez sądy administracyjne. Skarga ta nie dotyczy bowiem sprawy z zakresu administracji publicznej, w której Bank Gospodarstwa Krajowego, orzekałby w drodze decyzji, czy też postanowienia administracyjnego, lub innego aktu lub czynności, które podlegałby kontroli sądu administracyjnego. Jak zauważył Sąd I instancji Bank Gospodarstwa Krajowego działa na podstawie ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o Banku Gospodarstwa Krajowego (Dz. U. Nr 65, poz. 594 ze zm.), i nie jest organem administracji działającym na podstawie przepisów ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, nie dysponuje władztwem administracyjnym do kształtowania sytuacji prawnej osób fizycznych. W ocenie WSA przyznanie lub odmowa przyznania premii kompensacyjnej jest czynnością bankową w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe i podlega regulacjom tej ustawy. Zatem działalność Banku Gospodarstwa Krajowego nie należy do zakresu działania administracji publicznej kontrolowanej przez sądy administracyjne.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniosła skarżąca domagając się jego uchylenia w całości i rozpoznania skargi zgodnie z jej wnioskiem oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów postępowania kasacyjnego, a także kosztów postępowania poniesionych przed Sądem I instancji.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisów "art. 10, 16 pkt 1 i art. 24 pkt 1 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termoizolacji i remontów (Dz. U. 223 poz. 1459 z póź. zm.)", pozbawiając wnioskodawczynię prawa odwołania i kontroli prawidłowości decyzji przez sądownictwo administracyjne mimo zagwarantowania takiego prawa w art. 2, 9, 32 pkt 1 i 78 Konstytucji RP.