Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Cezary Pryca po rozpoznaniu w dniu 1 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 6 czerwca 2013 r.; sygn. akt III SA/Gd 331/13 w sprawie ze skargi Burmistrza Miasta W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2013 r. (sygn. akt III SA/Gd 331/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. odrzucił skargę Burmistrza Miasta W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] lutego 2013 r. ([...]) w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. (nr [...]) uchyliło decyzję Burmistrza Miasta W. z dnia [...] maja 2012 r. w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5 % alkoholu i piwa i umorzyło postępowanie w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.
Burmistrz Miasta W. zaskarżył powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. zarzucając jej naruszenie art. 18 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. 1982 nr 35 poz. 230 ze zm.), art. 42 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997 nr 78 poz 483 ze zm.) i art. 5 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 1997 nr 89 poz. 555 ze zm.). W oparciu o powyższe zarzuty organ I instancji wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i zasądzenie od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. wniosło o jej odrzucenie podnosząc, że Burmistrz Miasta W. w niniejszej sprawie działał jako organ I instancji, a zatem nie może złożyć skargi na przedmiotową decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G., postanowieniem z dnia 6 czerwca 2013 r. (sygn. akt III SA/Gd 331/13) odrzucił skargę.
Sąd wskazał, że Burmistrz, jako organ administracji publicznej, który wydał w pierwszej instancji decyzję administracyjną w sprawie, nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi na decyzję administracyjną wydaną w wyniku odwołania od decyzji pierwszoinstancyjnej. W ocenie Sądu organ ten nie ma interesu we wniesieniu skargi, zaś skarga wniesiona przez ten organ podlega odrzuceniu. Sąd powołał się także na treść uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2003 r. (OPS 1/03), z której wynika, że powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej, w formie decyzji administracyjnej, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, jak i sądowoadministracyjnego. Sąd podzielił wyrażone w uchwale stanowisko, że w takiej sytuacji zachodzi brak legitymacji skargowej, skutkujący odrzuceniem skargi z powodu jej niedopuszczalności.
Pismem z dnia 2 czerwca 2013 r. (zatytułowanym "zażalenie organu") pełnomocnik Burmistrza Miasta W. wniósł skargę kasacyjną od powyższego postanowienia, domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i rozpoznania skargi. Sądowi I instancji zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które polegało na niewłaściwym zastosowaniu w sprawie przepisu art. 50 § 1 i 2 p.p.s.a. poprzez uznanie, że organ administracji publicznej, który wydał w pierwszej instancji decyzję administracyjną w sprawie, nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi na decyzję administracyjną, wydaną w tej sprawie w wyniku odwołania od decyzji pierwszej instancji.