Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. L. z dnia 21 września 2016 r. (nadanej w dniu 22 września 2016 r.) od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2016 r. sygn. akt III SA/Gl 730/16 odrzucającego skargę E. L. i B. L. na pismo Starosty [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu robót geologicznych postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2016 r., sygn. akt III SA/Gl 730/16 odrzucił skargę E. L. i B. L. na pismo Starosty [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu robót geologicznych.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony J. L. - stronie postępowania w dniu 16 września 2016 r.
W dniu 22 września 2016 r. J. L. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach pismo z dnia 21 września 2016 r. zatytułowane "Wniosek - zażalenie wraz ze skargą, wniosek, pozew, skarga", w którym wyraził swoje niezadowolenie z postanowienia z dnia 22 sierpnia 2016 r. i zaskarżył je w całości. Pismo zostało podpisane osobiście przez skarżącego.
Z kolei w dniu 6 kwietnia 2017 r. ustanowiony w sprawie dla skarżącego pełnomocnik z urzędu złożył zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 22 sierpnia 2016 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, pismo skarżącego opatrzone datą 21 września 2016 r. winno zostać potraktowane jako skarga kasacyjna od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 sierpnia 2016 r. Pismem tym skarżący zaskarżył bowiem postanowienie odrzucające skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - powoływanej dalej jako p.p.s.a.). Tymczasem, jak wynika z treści art. 173 § 1 p.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Środkiem zaskarżenia przysługującym od orzeczenia z dnia 22 sierpnia 2016 r. była zatem skarga kasacyjna.
Stosownie do treści art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i § 3. Z treści § 2 tego przepisu wynika, że przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Zachowanie określonego w ustawie tzw. przymusu adwokackiego stanowi dodatkowy wymóg, jaki musi spełniać skarga kasacyjna, aby mogła zostać skutecznie wniesiona i by można jej było nadać dalszy bieg.
Z akt sprawy wynika, że skarga kasacyjna została sporządzona osobiście przez stronę skarżącą - J. L., który nie wykazał, że jest radcą prawnym czy adwokatem, bądź należy do kręgu osób wymienionych w art. 175 § 2 p.p.s.a. mogących sporządzić skargę kasacyjną. Fakt ten nie wynika też w żaden sposób z treści skargi kasacyjnej oraz akt sprawy.
Dodatkowo należy podnieść, że rozpoznanie środka odwoławczego z dnia 6 kwietnia 2017 r. wniesionego przez ustanowionego z urzędu profesjonalnego pełnomocnika skarżącego, będzie mogło nastąpić dopiero po rozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 180 w związku z 178 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.