Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku A Sp. j. w M. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej A Sp. j. w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 436/18 w sprawie ze skargi A Sp. j. w M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników radiofonicznych postanawia: oddalić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 436/18 oddalił skargę A Sp. j. w M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2017 w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników radiofonicznych.
Spółka wniosła skargę kasacyjną od powyższego rozstrzygnięcia Sądu I instancji wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że niewstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji stwarza niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowoduje trudne do odwrócenia skutki.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd, przed którym toczy się postępowanie kontrolujące akt lub czynność organu administracji publicznej jest uprawniony do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu w całości lub w części, jeżeli w stosunku do strony - wnioskodawcy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Warunkiem zastosowania w stosunku do wnioskodawcy ochrony tymczasowej wynikającej z powołanego przepisu jest wykazanie przez stronę, że w związku z wykonaniem decyzji lub aktu administracji publicznej zachodzić będzie niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody bądź jej wykonanie spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Nie ulega wątpliwości, że w omawianym przepisie chodzi o skutki o charakterze potencjalnym. Nie jest wymagane, żeby one rzeczywiście wystąpiły. Ponadto, skoro sąd orzeka o wstrzymaniu aktu lub czynności na wniosek skarżącego, to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd do zasadności zastosowania ochrony tymczasowej. Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności, a twierdzenia wnioskodawcy powinny zostać poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi sytuacji finansowej oraz majątkowej strony (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 9 września 2010 r., sygn. I OZ 671/10 i z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt II FZ 988/12). Nieodpowiednie uzasadnienie wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej uniemożliwia bowiem jego merytoryczną ocenę. (vide J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. 4, Warszawa 2010, s. 206).
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że kwestia wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji była już przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2018 r. oddalił wniosek skarżącej. W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał między innymi, że wniosek ten pozbawiony jest informacji, w jaki sposób konieczność uiszczenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników radiofonicznych przełoży się na prowadzoną przez skarżącą działalność. Braki wniosku uniemożliwiły Sądowi stwierdzenie, że w sprawie skarżącej istotnie zaistniały przesłanki uzasadniające zastosowanie ochrony tymczasowej.
Zawarty w skardze kasacyjnej wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zawiera podobną argumentację, ograniczającą się do stwierdzenia, że spółka posiada liczne zobowiązania majątkowe, które nie pozwalają na stworzenie rezerwy finansowej na pokrycie wysokiej kary administracyjnej, a jej wykonanie zmuszałoby ją do uzyskania dodatkowych środków finansowych, co przełożyłoby się na niemożność jej funkcjonowania w dotychczasowym zakresie. Do tak sformułowanego wniosku skarżąca załączyła jedynie umowę kredytu.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, tak sformułowany wniosek podlega oddaleniu. Jak to już wcześniej wskazano, rolą sądu nie jest poszukiwanie dowodów na poparcie twierdzeń wnioskodawcy, gdyż to na nim spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, tak, aby przekonać Sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej, a złożenie w tej sprawie tylko kopii umowy kredytu nie pozwala na ocenę sytuacji materialnej spółki i poczynienie stosownych ustaleń w zakresie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia