Wniosek w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązków o charakterze niepieniężnym.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku I. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi kasacyjnej I. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 1798/15 w sprawie ze skargi I. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w P. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązków o charakterze niepieniężnym. postanawia oddalić wniosek.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 10 listopada 2015 r., (sygn. akt VI SA/Wa 1798/15) oddalił skargę I. sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w P. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązków o charakterze niepieniężnym.

Spółka w skardze kasacyjnej od wyroku z 10 listopada 2015 r. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia z [...] maja 2015 r. Wniosek ten nie zawierał uzasadnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 art. 61 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd orzeka w kwestii wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia na podstawie przytoczonych we wniosku okoliczności, uwzględniając indywidualny charakter każdej sprawy i możliwość wystąpienia niebezpieczeństw, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.

W związku z tym na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uzasadnienia żądania w ten sposób, by przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione (B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2013, s. 244). Ponadto wniosek powinien zostać poparty stosownymi dokumentami potwierdzającymi okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania decyzji.

Odnosząc powyższe uwagi do rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że skarżąca, pomimo ciążącego na niej obowiązku, nie wykazała zaistnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia, ograniczając się jedynie do wyrażenia swojego żądania w petitum skargi kasacyjnej. Okoliczność ta nie pozwala w ogóle na ocenę, czy w aktualnej sytuacji wykonanie zaskarżonego aktu może wywołać skutki, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji

Strona 1/1