Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. M. Spółki z o.o. z siedzibą w M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2004 r. sygn. akt VI SAB/Wa 19/04 w sprawie ze skargi T. M. Spółki z o.o. z siedzibą w M. na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty w przedmiocie eksploatacji sieci telekomunikacyjnych postanawia odrzucić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 grudnia 2004 r. sygn. akt VI SAB/Wa 19/04 umorzył postępowanie w sprawie ze skargi T. Spółki z o.o. z siedzibą w M. na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty.
Sąd I instancji uznał, że organ nie pozostaje w bezczynności, gdyż decyzją z dnia 8 grudnia 2004 r. oraz poprzedzającą ją decyzją z dnia 30 września 2004 r. "dokonał odpowiednich ustaleń i wydał zalecenia obligujące strony do dokonania odpowiednich czynności umożliwiających zrealizowanie obustronnie wiążącej strony decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia 30 czerwca 2003 r. o połączeniu sieci". Tym samym załatwiony został wniosek skarżącej z dnia 20 października 2003 r., a postępowanie ze skargi na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty stało się bezprzedmiotowe.
W skardze kasacyjnej T. M. Spółka z o.o. zaskarżyła powyższe postanowienie w całości, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpatrzenia.
Zaskarżonemu postanowieniu skarżąca zarzuciła błędne przyjęcie przez WSA, że organ - Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty decyzją z dnia 8 grudnia 2004 r. i decyzją ją poprzedzającą, dokonał odpowiednich ustaleń i wydał zalecenia obligujące strony do dokonania odpowiednich czynności umożliwiających zrealizowanie obustronnie wiążącej strony decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia 30 czerwca 2003 r. o połączeniu sieci, przez co sprawa została rozstrzygnięta.
Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty wniósł o odrzucenie skargi kasacyjnej z powodu jej niedopuszczalności, ewentualnie o jej oddalenie jako niezasadnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pism w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Z powołanej regulacji wynika, że to strona ma obowiązek przytoczyć podstawy kasacyjne i je uzasadnić.
Skargę kasacyjną można oprzeć na podstawach wskazanych w art. 174 p.p.s.a., a mianowicie podnosząc naruszenie prawa materialnego przez jego błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie lub też naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Autor skargi kasacyjnej winien wskazać na konkretne, naruszone przez Sąd zaskarżonym orzeczeniem, przepisy prawa materialnego, wskazując na czym polega ich błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie, zaś przy powołaniu podstawy kasacyjnej, o której mowa w art. 174 pkt 2 p.p.s.a. wskazać naruszone przepisy postępowania i wpływ tego naruszenia na wynik sprawy.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że skarga kasacyjna T. M. Spółki z o.o. nie spełnia wymogów określonych w art. 176 p.p.s.a. Strona skarżąca nie przytoczyła żadnej podstawy kasacyjnej i nie wskazała żadnego przepisu prawa materialnego, czy też procesowego, który został naruszony przez WSA.
Z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, że skarżąca w istocie kwestionuje prawidłowość postępowania prowadzonego przez Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty i trafność podjętych decyzji. Brak jest natomiast zarzutów dotyczących postępowania sądowoadministracyjnego.
Brak w skardze kasacyjnej określenia jej podstaw powoduje, że skarga ta, pozbawiona jednego ze swych elementów konstrukcyjnych jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.