Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [A.] Sp. z o.o. we W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 389/17 w zakresie odrzucenia skargi [A.] Sp. z o.o. we W. na zalecenia pokontrolne Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 27 marca 2017 r. o sygn. akt VI SA/Wa 389/17, orzekając w pkt 1 na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), odrzucił skargę [A.] Sp. z o.o. we W. (dalej: Spółka) na zalecania pokontrolne Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2016 r. w przedmiocie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony i mienia, a w pkt 2 na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzekł o zwrocie uiszczonego wpisu od skargi.
Wyjaśniając motywy rozstrzygnięć podjętych w obu punktach Sąd wskazał, że w skardze na powyższe zalecenia pokontrolne Spółka domagała się ich uchylenia w zakresie zaprzestania praktyki wyposażania w broń palną osób wykonujących zadania ochrony, będących pracownikami tymczasowymi, zarzucając naruszenie ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r. poz. 576 ze zm.), ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2016 r. poz. 1432 ze zm.) i ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 360 ze zm.) Jako podstawę prawną zaskarżenia zaleceń pokontrolnych Spółka podała art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. W odpowiedzi na skargę organ administracji publicznej wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie.
Odrzucając skargę Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie zalecenia pokontrolne dotyczą zaprzestania praktyki wyposażania w broń palną osób niezatrudnionych przez skarżącą, a wykonujących zadania ochrony i mają na celu usunięcie nieprawidłowości, jakie zostały stwierdzone w toku przeprowadzonej kontroli. Sąd zaznaczył, że zalecenia pokontrolne formułowane są tylko na podstawie ustaleń kontroli i określają uchybienia, jakich kontrolowany podmiot się dopuścił. Zalecenia samodzielnie nie nakładają zatem na kontrolowany podmiot obowiązków i nie kreują dlań żadnych uprawnień. Dopiero niezastosowanie się do ww. zaleceń może być podstawą do wszczęcia postępowania administracyjnego, w wyniku którego zostanie wydane władcze rozstrzygnięcie organu cofające koncesję, od którego będzie przysługiwało uprawnienie do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, a następnie skarga do sądu administracyjnego. Dalej Sąd podkreślił, że procedura kontrolna należy do sformalizowanych, zaś jej celem jest kontrola działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości (np. niestosowania określonych wymagań wynikających z przepisów prawa) organ kontrolny stwierdza ten fakt w protokole kontroli oraz, ewentualnie, wydaje zalecenia pokontrolne. Zalecenia pokontrolne stwierdzają konieczność usunięcia nieprawidłowości w terminie wskazanym przez organ kontrolujący, pod rygorem wydania decyzji administracyjnej, zatem same zalecenia pokontrolne nie mieszczą się w rozstrzygnięciach wskazanych w art. 3 § 2 pkt 1-3 p.p.s.a., jak również nie można ich zaliczyć do innych aktów lub czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. W opisanej sytuacji należało zatem orzec o odrzuceniu skargi i zwrocie uiszczonego od niej wpisu.