Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku P. E. Spółki z o.o. w R. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej P. E. Spółki z o.o. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 maja 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 3344/14 w sprawie ze skargi P. E. Spółki z o.o. w R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2014 r., nr [...]; [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu kwoty dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej postanawia: umorzyć postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Postanowieniem z 24 lutego 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 3344/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., po rozpoznaniu wniosku E. Sp. z o.o. w R., wstrzymał wykonanie decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] września 2014 r. w przedmiocie zobowiązania do zwrotu kwoty dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej.
Następnie wyrokiem z [...] maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę na powyższą decyzję.
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącej jest bezprzedmiotowy, więc postępowanie nim zainicjowane należało umorzyć.
Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynność, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgodnie z art. 61 § 6 p.p.s.a. wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Brzmienie tego przepisu uległo zmianie wraz z wejściem w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. poz. 658; dalej ustawa o zmianie p.p.s.a.). Art. art. 61 § 6 pkt 2 p.p.s.a. w brzmieniu obecnie obowiązującym stanowi, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności traci moc z dniem uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę. Ustawa z 9 kwietnia 2015 r. weszła w życie 15 sierpnia 2015 r., jednak jak wynika z jej art. 2 przepis art. 61 § 6 p.p.s.a. w nowym brzmieniu stosuje się również do postępowań wszczętych przed dniem jej wejścia w życie, czyli m.in. do niniejszego postępowania.
Wobec tego należało zbadać, czy postanowienie z 24 lutego 2015 r. utraciło moc, ponieważ dopiero w razie gdyby postanowienie to upadło, Naczelny Sad Administracyjny mógłby na nowo rozpoznawać wniosek skarżącej o udzielenie ochrony tymczasowej. Innymi słowy po pierwsze należy rozważyć, czy wyrok WSA oddalający skargę spółki jest prawomocny, czy nie.
Zgodnie z art. 168 § 1 p.p.s.a. orzeczenie staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Jak wynika z akt sprawy skarżąca wniosła skargę kasacyjną od wyroku WSA z 28 maja 2015 r., więc wyrok stanie się prawomocny dopiero po rozpoznaniu przez NSA tego środka odwoławczego.
Skoro więc wyrok oddalający skargę spółki nie jest prawomocny, to postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji nie straciło mocy. Należy więc uznać, że rozpoznawanie wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji było bezprzedmiotowe, ponieważ postanowieniem z 24 lutego 2015 r. została stronie przyznania ochrona tymczasowa, a postanowienie w tym przedmiocie ani nie utraciło mocy na podstawie art. 61 § 6 p.p.s.a. ani nie zostało uchylone lub zmienione.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 193 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.