Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Bała po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 lipca 2005 r. sygn. akt II SA/Sz 548/05 odrzucające skargę G. P. na uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w S. z dnia 3 stycznia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie uznania ze nieuzasadnioną skargę na przebieg egzaminu postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 28 lipca 2005 r., sygn. akt II SA/Sz 548/05, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a. - odrzucił skargę G. P. na uchwałę Rady Okręgowej Radców Prawnych w S. z dnia 3 stycznia 2005 r., Nr [...], w przedmiocie uznania za nieuzasadnioną skargę na przebieg egzaminu radcowskiego w 2004 r.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy, czy też przewlekłe lub biurokratyczne załatwienie spraw, o których mowa w art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego, nie może być przedmiotem skargi wniesionej do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skarżący zarzucił uchwale naruszenie przepisu art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.). W odpowiedzi na skargę Okręgowa Rada Radców Prawnych podniosła, że skarga "nie podlega zaskarżeniu do organu wyższego stopnia, gdyż nie jest wyrazem stanowiska organu I instancji przesłanego wg właściwości do Krajowej Rady Radców Prawnych celem udzielenia odpowiedzi na skargę, nie służy od niej także skarga do sądu administracyjnego." Ponadto, że z treści skargi wynika, iż jej przedmiotem jest postępowanie organu, a procedura skargowa unormowana w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego ma cechy samodzielnego jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego uproszczonego. Sąd podkreślił, że zaskarżona uchwała nie jest tożsama z uchwałami, o których mowa w art. 3 § 2 pkt. 5-6 p.p.s.a.
W skardze kasacyjnej na powyższe postanowienie skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 3 § 2 pkt 4 w związku z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy zaskarżona uchwała jest aktem z zakresu administracji publicznej, dotyczącym uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa, zaskarżalną w drodze skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Podniósł, że zaskarżona uchwała w swej treści dotyczy kwestii związanej z przebiegiem egzaminu radcowskiego w 2004 r., lecz jednocześnie powołuje się na podstawę prawną w postaci art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych, który stanowi, że aplikanta radcowskiego skreśla się z listy aplikantów radcowskich w razie nieprzystąpienia bez usprawiedliwionej przyczyny do egzaminu radcowskiego w terminie ustalonym przez radę okręgowej izby radców prawnych. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych wniosła o oddalenie skargi kasacyjnej jako "bezprzedmiotowej" oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Zaskarżone postanowienie zostało wydane m.in. na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem Sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Sąd pierwszej instancji w powyższym postanowieniu przyjął, iż skarga do tego Sądu dotyczy uchwały Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w S. w przedmiocie przebiegu egzaminu radcowskiego. Uznał tę uchwałę za zawiadomienie o załatwieniu skargi o jakiej mowa w Dziale VIII k.p.a., zwłaszcza iż w zaskarżonej uchwale powołano się również na art. 239 § 1 k.p.a., który jest zamieszczony w tym właśnie Dziale i przyjął, iż taka skarga nie jest objęta właściwością tegoż sądu, o jakiej mowa w art. 3 § 2 omawianej ustawy - p.p.s.a.