Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 19 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku A. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 2540/16 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią i amunicją postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 maja 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2540/16 oddalił skargę A. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2016 r. w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią i amunicją.
Skargą kasacyjną A. K. zaskarżyła powyższy wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. W skardze kasacyjnej zawarła również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 2 pkt 1 i § 3 p.p.s.a. organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, zaś po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. To, jak długo postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu wywołuje skutki - niezależnie od tego, czy zostało wydane przez organ administracji na podstawie art. 61 § 2 p.p.s.a., czy przez sąd na postawie art. 61 § 3 p.p.s.a. - określa art. 61 § 6 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem w brzmieniu nadanym mu przez ustawę z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. poz. 658) wstrzymanie wykonania aktu lub czynności traci moc z dniem: 1) wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę, 2) uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę. Zgodnie zaś z art. 168 § 1 p.p.s.a. orzeczenie staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, art. 61 § 6 p.p.s.a znajduje zastosowanie we wszystkich sytuacjach, w których doszło do wstrzymania zaskarżonego aktu lub czynności. I nie ma znaczenia czy wykonanie decyzji zostało wstrzymane przez organ (jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie), czy przez sąd po rozpoznaniu stosownego wniosku strony.
W rozpoznawanej sprawie skarżąca wniosła skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2016 r., a organ postanowieniem z dnia [...] listopada 2016 r., na podstawie art. 61 § 2 p.p.s.a. wstrzymał wykonanie decyzji. Zatem w świetle brzmienia art. 61 § 6 pkt 1 i 2 p.p.s.a., nie doszło do utraty mocy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji dokonanego postanowieniem organu. Skarżąca korzysta z udzielonej jej ochrony tymczasowej, a zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu ziszczenia się warunków zawartych w art. 61 § 6 p.p.s.a. Skarżąca wniosła skargę kasacyjną od wyroku WSA z 29 maja 2017 r., więc wyrok stanie się prawomocny dopiero po rozpoznaniu przez NSA tego środka odwoławczego.
Skoro więc wyrok oddalający skargę skarżącej nie jest prawomocny, to postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji pozostaje w mocy i wywołuje określone skutki prawne. Należy więc uznać, że rozpoznawanie wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji było bezprzedmiotowe, ponieważ postanowieniem z 29 listopada 2016 r. została stronie przyznania ochrona tymczasowa, a postanowienie w tym przedmiocie pozostaje w mocy na podstawie art. 61 § 6 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 193 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji