Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Fundacji A od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 września 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 1477/17 w zakresie pozostawienia skargi bez rozpatrzenia w sprawie ze skargi Fundacji A na rozstrzygnięcie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 26 września 2017 r. (sygn. akt V SA/Wa 1477/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA) pozostawił bez rozpatrzenia skargę Fundacji A (dalej: skarżąca) na rozstrzygnięcie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] sierpnia 2017 r. (nr [...]) w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej. Ponadto WSA zwrócił skarżącej wpis od skargi.
WSA wskazał, że zarządzeniem z 24 sierpnia 2017 r. wezwano profesjonalnego pełnomocnika skarżącej (radcę prawnego) do uzupełniania dokumentacji przez wniesienie kompletnej dokumentacji w sprawie w oryginale lub uwierzytelnionej kopii, obejmującej protest od wyników oceny formalnej z [...] lipca 2017 r. wraz z ewentualnymi załącznikami oraz wniosek o dofinansowanie projektu wraz z ewentualnymi załącznikami w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia. W wezwaniu wyjaśniono, że wspomniane dokumenty nadesłano w formie kopii, które nie zostały uwierzytelnione zgodnie z odnośnymi przepisami prawa.
W odpowiedzi na wezwanie, pełnomocnik skarżącej przesłał wymagane dokumenty, przy czym zostały one uwierzytelnione przez odbicie na nich dwóch pieczęci. Pierwszą z nich był tzw. datownik, zaś na drugiej pieczęci widniały wyrazy "ZA ZGODNOŚĆ Z ORYGINAŁEM RADCA PRAWNY", imię i nazwisko radcy prawnego oraz wzór podpisu tego radcy (tzw. faksymile).
Zdaniem WSA, żądane dokumenty nie zostały poświadczone w sposób prawidłowy. Powołując się na art. 6 ust. 3 zd. 2 i 3 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 233 ze zm.) WSA stwierdził bowiem, że poświadczenie dokumentu przez radcę prawnego powinno zawierać m.in. podpis radcy prawnego. Musi to być podpis własnoręczny, skoro ma być formą złożenia oświadczenia woli lub wiedzy i służyć identyfikacji osoby, która to oświadczenia złożyła. WSA podkreślił, że podpis własnoręczny nie może być zastąpiony żadnym podpisem mechanicznym (sporządzonym na komputerze czy np. faksymile).
Wobec tego WSA uznał, że skarżąca mimo wezwania nie uzupełniła braków skargi w zakresie wymogów złożenia kompletnej dokumentacji w oryginale lub uwierzytelnionej kopii. Skutkowało to pozostawieniem skargi bez rozpatrzenia na podstawie art. 61 ust. 6 pkt 2 ustawy z 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1460 ze zm.; dalej: uzrp). O zwrocie wpisu od skargi WSA orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 64 uzrp.
Skarżąca złożyła skargę kasacyjną od postanowienia WSA, zaskarżając to orzeczenie w całości. Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy WSA do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.