Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia A. w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 660/17 w zakresie odrzucenia skargi Stowarzyszenia A. w W. na decyzję Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dotacji postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 660/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Stowarzyszenia A. w W. na decyzję Prezydenta m. st. Warszawy z [...] stycznia 2017 r. w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dotacji.
Sąd I instancji uznał, że Stowarzyszenie wyczerpało środki zaskarżenia służące mu w postępowaniu administracyjnym, ponieważ wniesione przez niego odwołanie od decyzji Prezydenta m.st. Warszawy jest na etapie rozpoznawania przez SKO w Warszawie. Zatem od wydanego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie będzie przysługiwała stronie skarżącej skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Tymczasem we wniesionej do Sądu skardze Stowarzyszenie zażądało kontroli legalności decyzji organu I instancji poprzez stwierdzenie jej nieważności, rozwijając w skardze argumentację przeciwko legalności tej decyzji. Sąd uznał, że decyzja organu I instancji w niniejszej sprawie nie może być przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej, ponieważ przedmiotem takim mogłoby być wyłącznie rozstrzygnięcie wydane przez SKO w Warszawie. Dopiero takie rozstrzygnięcie będzie ostatecznym aktem administracyjnym kończącym postępowanie, a nie jest nim decyzja Prezydenta m.st. Warszawy z [...] stycznia 2017r.
WSA stwierdził, że skarga Stowarzyszenia jest niedopuszczalna w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., ponieważ przed SKO w Warszawie toczy się postępowanie w przedmiocie rozpoznania odwołania, a zatem skarga jest przedwczesna.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożyło Stowarzyszenie, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zarzuciło naruszenie:
1. na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. prawa materialnego, tj. art. 45 Konstytucji RP poprzez jego błędne i niewłaściwe zastosowanie, co skutkowało pozbawieniem Stowarzyszenia prawa do sądu i rozpatrzenia sprawy;
2. na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. przepisów postępowania, które to uchybienia mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.
a) art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. poprzez jego błędne i niewłaściwe zastosowanie, co skutkowało odrzuceniem skargi jako niedopuszczalnej, podczas gdy oczywistym jest, że decyzja Prezydenta m. st. Warszawy z dnia [...] stycznia 2017 r. została wydana niezgodnie z prawem oraz na podstawie nieprawomocnego wyroku i jako taka nie powinna istnieć w obrocie prawnym, które to naruszenie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ doprowadziło do odrzucenia skargi i tym samym do nierozpoznania sprawy;
b) art. 141 § 4 p.p.s.a. poprzez zbyt ogólnikowe, wadliwe wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy oraz podstawy rozstrzygnięcia polegające m.in. na powtórzeniu argumentacji organu administracji publicznej i brak odniesienia do zarzutów skargi z [...] marca 2017 r., co dodatkowo powoduje, że niemożliwa jest kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku, które to naruszenie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Stowarzyszenie wskazało, że WSA w Warszawie wyrokiem z 20 września 2016 r., sygn. akt V SAB/Wa 47/14, stwierdził przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Prezydenta m. st. Warszawy i zobowiązał organ do wydania decyzji w terminie dwóch miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Od ww. wyroku Stowarzyszenie wniosło skargę kasacyjną, która została oddalona wyrokiem NSA z 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt II GSK 304/17. Dnia [...] stycznia 2017 r. Prezydent m. st. Warszawy wydał decyzję w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dotacji udzielonej z budżetu w kwocie 40.000 zł. W dniu wydania tej decyzji wyrok WSA był nieprawomocny. Stowarzyszenie zaskarżyło więc decyzję odwołaniem do SKO, a następnie wniosło skargę do Sądu.