Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak, Sędziowie NSA Jan Bała, Andrzej Kuba (spr.), Protokolant Anna Wróblewska, po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej N. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2004 r. sygn. akt 6 II SA 1401/03 w sprawie ze skargi N. Spółka z o.o. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 7 marca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności zezwolenia telekomunikacyjnego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 lipca 2004 r. sygn. akt 6 II SA 1401/03 po rozpoznaniu sprawy ze skargi "N." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzje Ministra Infrastruktury z dnia 7 marca 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności zezwolenia telekomunikacyjnego - stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji i utrzymanej nią w mocy decyzji z dnia 20 grudnia 2002 r. oraz zasądził od Ministra Infrastruktury na rzecz "N." Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił przebieg sprawy. "N." Sp. z o.o. w dniu 17 maja 2000 r. po przeprowadzeniu przetargu uzyskała koncesję na świadczenie usług telekomunikacyjnych o numerze [...]. Udzielona koncesja zawiera zapis o wysokości opłat koncesyjnych, które zostały naliczone na podstawie Rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 29 października 1995 r., wydanego na podstawie art. 20 a ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności z (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564 ze zm.) oraz na podstawie deklaracji złożonej w dokumentacji ofertowej w trakcie przetargu. Uiszczanie opłat zostało rozłożone na raty. W dniu 10 września 2001 r. spółka wystąpiła do Ministra Gospodarki i Prezesa Urzędu Telekomunikacji z wnioskiem o wstrzymanie wykonania koncesji w zakresie rat, których obowiązek zapłaty przypada po 1 stycznia 2001 r., stwierdzenie nieważności decyzji koncesyjnej w części dotyczącej opłat oraz zawieszenie postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności wskazanych decyzji na okres 1 roku. W uzasadnieniu podniosła, iż ustalenie wysokości opłat koncesyjnych odbyło się niezgodnie z przepisami, zaś Rozporządzenie Ministra Gospodarki jest niezgodne z delegacją ustawową zawartą w art. 20 a ustawy o łączności. Spółka sygnalizowała również, iż istnieje wątpliwość, który organ jest właściwy do rozpoznania wniosku. Od 23 października 2001 r. na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 października 2001 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Infrastruktury ( Dz. U. z 2001 r. Nr. 122, poz. 1326) sprawy z zakresu łączności przejął Minister Infrastruktury, który uznał swoje kompetencje do rozpatrzenia wniosku spółki.
Postanowieniem z dnia 29 marca 2002 r. Minister Infrastruktury odmówił wstrzymania wykonania decyzji o udzieleniu koncesji, zaś kolejnym postanowieniem z dnia 20 grudnia 2002 r. odmówił zawieszenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji koncesyjnych.
Decyzją z dnia 20 grudnia 2002 r. nr [...] Minister Infrastruktury działając na podstawie art. 156 § 1 p.2 i art. 158 § 1 kpa odmówił stwierdzenia nieważności zezwolenia telekomunikacyjnego o numerze 591/2000 w zakresie wysokości opłat za wydanie koncesji. W uzasadnieniu organ podał, że z dniem 1 stycznia 2001 r. w związku z wejściem w życie nowej ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2000 r. Nr 73, poz. 852 ze zmianami) koncesje przekształciły się w zezwolenia telekomunikacyjne, a prawidłowość ich udzielenia została oceniona na podstawie prawa obowiązującego w dacie ich wydania.