Wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w sprawie rozpoznania wniosku B. B. o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi gminnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 26 października 2021 r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad a Burmistrzem Blachowni w sprawie rozpoznania wniosku B. B. o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi gminnej postanawia umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 26 października 2021 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego przez wskazanie Burmistrza Blachowni jako organu właściwego do załatwienia sprawy zainicjowanej wnioskiem B. B. o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi publicznej do działki nr [...] (obręb [...], gmina Blachownia).

W uzasadnieniu Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad stwierdził, że zezwolenie na lokalizację zjazdu może zostać wyrażone wyłącznie w drodze decyzji administracyjnej właściwego zarządcy dróg publicznych. Wskazał m.in., że objęty wnioskiem teren działki nr [...] nie przylega do pasa drogowego autostrady A1 (której zarządcą jest ten organ), lecz do pasa drogowego ul. Piastów w gminie Blachownia na odcinku wykonanym w ramach budowy autostrady A1, łączącym dwa odcinki ul. Piastów w jeden ciąg drogi. Z dniem oddania do użytkowania autostrady i wybudowanego odcinka drogi łączącej ciąg ul. Piastów sporny odcinek drogi bezwarunkowo z mocy prawa (art. 10 ust. 4 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1376 ze zm.; dalej zwanej "udp") stał się drogą gminną. Tymczasem stosownie do art. 19 ust. 2 udp zarządcą dróg gminnych jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W odpowiedzi na pismo Naczelnego Sądu Administracyjnego, do którego załączono odpis wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, Burmistrz Blachowni w piśmie z 16 grudnia 2021 r. poinformował, że Gmina jako zarządca drogi wydała stosowną decyzję na zjazd Pani B. B. z dz. [...] obręb [...] do nieruchomości nr ewid. [...]. Do pisma tego Burmistrz Blachowni załączył kopię decyzji z [...] grudnia 2021 r. (nr [...]), w której m.in. zezwolił B. B. na lokalizację zjazdu z drogi gminnej ul. Piastów w [...] gm. Blachownia (dz. [...], obręb [...]) do nieruchomości położonej na działce nr ewid. [...].

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Stosownie do art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej zwanej "ppsa") Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Może to czynić w odniesieniu do załatwienia konkretnej sprawy, w której dwa organy uznają się jednocześnie za właściwe (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uznaje się za właściwy w sprawie (spór negatywny) i pod warunkiem, że jest to sprawa z zakresu administracji publicznej, w której jeden z pozostających w sporze organów jest właściwy.

Natomiast zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ppsa sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1 i 2 powołanego przepisu stało się bezprzedmiotowe. Użycie przez ustawodawcę sformułowania "stało się bezprzedmiotowe" oznacza, że chodzi o przyczynę, która zaistniała dopiero w toku postępowania sądowego po wniesieniu pisma wszczynającego sprawę. Innymi słowy, postępowanie przed sądem staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego trakcie wystąpiły zdarzenia, w następstwie których przestaje istnieć sprawa sądowoadministracyjna. Przepis ten, na mocy art. 64 § 3 ppsa, ma odpowiednie zastosowanie do postępowania wszczętego wnioskiem (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 16 grudnia 2010 r. o sygn. akt I OW 168/10, z 27 sierpnia 2013 r. o sygn. akt I OW 132/13, z 24 maja 2018 r. o sygn. akt II GW 9/18, z 27 czerwca 2018 r. o sygn. akt II GW 14/18 - treść tych, jak i dalej powołanych postanowień jest dostępna w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zaistniały między Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad a Burmistrzem Blachowni spór kompetencyjny w sprawie dotyczącej rozpoznania wniosku B. B. o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi publicznej przestał być aktualny. Z pisma Burmistrza Blachowni z 16 grudnia 2021 r. oraz załączonej do niego kopii decyzji administracyjnej tego organu z [...] grudnia 2021 r. wynika bowiem, że Burmistrz Blachowni uznał się za organ właściwy do rozpoznania sprawy, której dotyczy spór kompetencyjny. Skoro więc negatywny spór kompetencyjny między wskazanymi organami przestał istnieć, to tym samym postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe i należało je umorzyć na mocy art. 161 § 1 pkt 3 ppsa (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 17 kwietnia 2008 r. o sygn. akt I OW 1/08, z 17 maja 2017 r. o sygn. akt II GW 8/17, z 24 maja 2018 r. o sygn. akt II GW 9/18, z 18 grudnia 2018 r. o sygn. akt II GW 30/18, z 19 grudnia 2018 r. o sygn. akt II GW 39/18).

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 w zw. z art. 15 § 2 oraz w zw. z art. 64 § 3 ppsa, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1