Wniosek w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o rozłożenie na raty należności pieniężnej z tytułu wykonania niezbędnych robót zabezpieczających w trybie art. 69 ustawy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Prezydenta Miasta K. o sprostowanie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 2015 r. sygn. akt II GW 29/15 w sprawie wniosku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 15 września 2015 r. nr SO.05-7356/30/12 o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w K., Prezydentem Miasta K. a Wojewodą [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o rozłożenie na raty należności pieniężnej z tytułu wykonania niezbędnych robót zabezpieczających w trybie art. 69 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane postanawia: odmówić sprostowania postanowienia

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 listopada 2015 r., sygn. akt II GW 29/15 Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu wniosku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w K., Prezydentem Miasta K. a Wojewodą [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o rozłożenie na raty należności pieniężnej z tytułu wykonania niezbędnych robót zabezpieczających w trybie art. 69 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wskazał Prezydenta Miasta K. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.

W piśmie z dnia 15 marca 2016 r. Prezydent Miasta K. wniósł o sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej poprzez wpisanie w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19 listopada 2015 r., na s. 6, wiersz 1, w ten sposób, że w miejsce "art. 61 ust. 1 pkt 2" wpisać "art. 61 ust. 1 pkt 4", ewentualnie na podstawie art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) o dokonanie wykładni postanowienia z dnia 19 listopada 2015 r.

W uzasadnieniu organ podniósł, że w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19 listopada 2015 r. Sąd stwierdził, że decyzję o rozłożeniu na raty należności Prezydent Miasta K. powinien podjąć zgodnie z art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 886 ze zm.)

Zdaniem organu przepis ten został powołany omyłkowo, bowiem odnosi się do należności z tytułu zwrotu środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich oraz innych należności związanych z realizacją projektów finansowanych z udziałem tych środków, a także odsetek od tych środków i od tych należności.

W przypadku uznania wniosku o sprostowanie za niezasadny, organ wniósł o dokonanie wykładni w kwestii zasadności zastosowania art. 61 ust. 1 pkt 2 - jako podstawy prawnej decyzji o rozłożeniu na raty.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 156 § 1 i 2 p.p.s.a., sąd administracyjny może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie może nastąpić również na żądanie strony (art. 159 p.p.s.a.).

W rozpoznawanej sprawie wniosek organu nie dotyczy oczywistej omyłki, o której mowa w tym przepisie. Należy bowiem wyjaśnić, że w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19 listopada 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Prezydent Miasta K. powinien podjąć decyzję o rozłożeniu na raty należności zgodnie z art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. W dniu orzekania powyższy przepis brzmiał: "Organami pierwszej instancji właściwymi do wydawania decyzji w odniesieniu do należności, o których mowa w art. 60, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej, są w stosunku do należności budżetów jednostek samorządu terytorialnego - wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta albo marszałek województwa."

Natomiast po dokonanej w dniu 1 stycznia 2016 r. nowelizacji ustawy o finansach publicznych doszło m.in. do zmiany redakcyjnej w art. 61 tej ustawy, w wyniku której przepis art. 61 ust. 1 pkt 2 znajduje się obecnie w nowej jednostce redakcyjnej, tj. art. 61 ust. 1 pkt 4. Dokonanie przez ustawodawcę tego rodzaju zmiany redakcyjnej nie oznacza, że orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wydane przed dniem jej wejścia w życie zawiera oczywistą omyłkę pisarską.

Organ winien mieć na uwadze dokonaną zmianę przepisów i zastosować przepisy ustawy o finansach publicznych w nowym brzmieniu, tj. w rozpoznawanej sprawie wydać rozstrzygnięcie na podstawie art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy o finansach publicznych.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 156 § 1 i 2 w zw. z art. 193 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1