Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Zbigniew Czarnik (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Stefana Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 5 listopada 2019 r. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Głównym Inspektorem Transportu Drogowego a Prezydentem Miasta Łodzi w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego postanawia wskazać Głównego Inspektora Transportu Drogowego jako organ właściwy do rozpatrzenia sprawy
W dniu 7 listopada 2019 r. wpłynął do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) wniosek Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: Inspektor) o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Łodzi (dalej: Prezydent) a Inspektorem w sprawie stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Wnioskodawca wniósł o wskazanie Prezydenta jako organu właściwego.
Z wniosku o rozstrzygnięcie sporu oraz dołączonej dokumentacji wynika, że [..].lipca 2014 r. zostało udzielone J A zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego rzeczy na czas nieoznaczony, a [..]. lipca 2014 r. licencja wspólnotowa na wykonywanie zarobkowego przewozu drogowego rzeczy na 5 lat. Obie decyzje zostały wydane przez Inspektora. W dniu [..]. lipca 2019 r. licencja wspólnotowa wygasła w związku z upływem terminu na jaki została wydana. W dniu 4 października 2019 r. J A zwrócił się do Prezydenta o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
Prezydent na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096) dalej: k.p.a. przekazał wniosek Inspektorowi.
Inspektor wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość podając, że zgodnie treścią art. 11 ust. 2a oraz ust. 2b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity: Dz. U. 2019 r. poz. 58 ze zm.), dalej: u.t.d. doszło do zmiany właściwości organu nie tylko w sprawach wprost wymienionych w art. 7 ust. 1 i 2 u.t.d., Wykładnia językowa art. 11 ust. 2a i 2b u.t.d. nakazuje traktować obowiązek przekazania akt sprawy związanych z zezwoleniem we wszystkich płaszczyznach funkcjonowania udzielonego zezwolenia, o ile zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego nadal funkcjonuje w obrocie. Od momentu przekazania akt sprawy Inspektor nie dysponuje już materiałem dowodowym, ani żadnymi wydanymi przez siebie decyzjami związanymi z zezwoleniem na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość Prezydent wskazał, że w u.t.d. brak jest przepisów regulujących kwestię wygaśnięcia decyzji w przedmiocie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Podstawą prawną dla takiej decyzji jest art. 162 § 1 k.p.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325), dalej: p.p.s.a. sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez takie spory należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub żaden z nich nie uważa się za właściwy do załatwienia sprawy (spór negatywny). Rozstrzyganie sporów o właściwość należących do sądów administracyjnych objęte jest kognicją Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a.).