Wniosek Prezydenta Miasta K. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta K. a Burmistrzem Miasta i Gminy B.-Zd. w zakresie potwierdzenia prawa Wi. O. do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Prezydenta Miasta K. z dnia [...] października 2018 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta K. a Burmistrzem Miasta i Gminy B.-Zd. w zakresie potwierdzenia prawa Wi. O. do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych postanawia: wskazać Prezydenta Miasta K. jako organ właściwy do rozpatrzenia sprawy.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia [...] października 2018 r. Prezydent Miasta K., na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257; dalej: k.p.a.), wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość zaistniałego pomiędzy Prezydentem Miasta K. a Burmistrzem Miasta i Gminy B. Zd., w przedmiocie potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych dla W. O. (dalej: świadczeniobiorca).

Z treści wniosku wynika, że w dniu [...] października 2018 r. do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. wpłynął wniosek o potwierdzenie prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych dla Pana W. O., a wniosek ten został przekazany w trybie art. 65 § 1 k.p.a., w oparciu o dane dotyczące ostatniego zameldowania na pobyt stały świadczeniobiorcy. Z zebranych w sprawie dokumentów wynika, że W. O. od września 2018 r. czasowo przebywa u siostry E. S. w lokalu do niej należącym, tj. B.-Zd., os. P. [...]. W oświadczeniu z dnia [...] października 2018 r. podał, że aktualnie mieszka u siostry, zajmuje 1 pokój z dostępem do kuchni i łazienki, prowadzi odrębne gospodarstwo domowe, podejmował prace dorywcze na budowach w W. Podczas odwiedzin u siostry doznał urazu ręki i z tego powodu trafił do szpitala w B.-Zd.

W uzasadnieniu wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego Prezydent Miasta K. wskazał, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na uznanie, że to gmina K. jest miejscem, w którym znajduje się centrum spraw życiowych świadczeniobiorcy. Ośrodek Pomocy Społecznej w K. nawiązał kontakt z córką Pana O., zamieszkałą w K., która podała, że ojciec został wyeksmitowany i wymeldowany z pobytu stałego z lokalu przy ul. T. [...] w K. w 2001 r. i od tego czasu nie mieszka w tym lokalu. Zdaniem składającego wniosek, jeżeli zebrana w sprawie dokumentacja nie pozwala na jednoznaczne ustalenie miejsca pobytu świadczeniobiorcy przed hospitalizacją, to uzasadnionym jest w tej sytuacji ustalenie organu właściwego miejscowo w oparciu o przesłankę miejsca zdarzenia inicjującego wszczęcie postępowania administracyjnego. W tej sprawie zdarzenie to miało miejsce na terenie B.-Zd., był nim bowiem fakt hospitalizacji W. O. w tamtejszym szpitalu.

W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta i Gminy B.-Zd. wskazał, że w tej sprawie zastosowanie będą miały ogólne przepisy k.p.a., w tym art. 21 § 3 k.p.a, co oznacza, że z uwagi na ostatnie miejsce zameldowania świadczeniobirocy organem właściwym do wydania decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych jest Prezydent Miasta K.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 4 tej ustawy, z zastrzeżeniem art. 22 § 1 k.p.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje spory o właściwość powstałe pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w powyższych przepisach, należy zaś rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też każdy z nich uważa się za niewłaściwy do jej załatwienia (spór negatywny).

Strona 1/3