Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Krystyna Anna Stec (spr.), Sędziowie NSA: Jan Bała, Joanna Kabat - Rembelska, po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku o wyłączenie wszystkich sędziów sądów administracyjnych w sprawie ze skargi Z. Ż. na bezczynność Wojewody Warmińsko - Mazurskiego w przedmiocie opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopalin bez koncesji sygn. akt II [...] postanawia: odrzucić wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów sądów administracyjnych
Z. Ż. wystąpił z żądaniem, w którym domaga się wyłączenia wszystkich sędziów i asesorów sądów administracyjnych w Rzeczypospolitej Polskiej, w sprawie z jego skargi, która została przekazana do NSA celem rozpoznania tak sformułowanego żądania. W listach otwartych z dnia 20 marca 2005 r., z dnia 18 stycznia 2006 r. i z dnia 5 marca 2006 r., skierowanych do Prezesa NSA skarżący oświadczył, że wypowiada sądownictwu administracyjnemu obywatelskie posłuszeństwo oraz żąda wyłączenia wszystkich sędziów, wszystkich sądów administracyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego o wyłączenie wszystkich sędziów wszystkich sądów administracyjnych jest niedopuszczalny i w związku z tym podlega odrzuceniu.
Przepis art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 135, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., zawiera wyczerpujący katalog przyczyn wyłączenia sędziego z mocy ustawy. Art. 19 powołanej ustawy stanowi zaś, że - niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 -wyłączenie sędziego następuje na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
Zarówno instytucja wyłączenia sędziego z mocy prawa, jak i na wniosek strony -dając możliwość eliminowania przyczyn, które mogłyby skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu konkretnego sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy - jest istotną gwarancją procesową. Wskazać jednak trzeba, że tylko obiektywnie zaistniałe i konkretnie sformułowane zastrzeżenia co do bezstronności sędziego przy rozstrzyganiu określonej sprawy - stanowić mogą prawem przewidzianą podstawę wniosku o wyłączeniu sędziego. Tym samym o dopuszczalnym wniosku o wyłączenie sędziego można mówić jedynie wówczas, gdy odnosi się on do osoby konkretnego sędziego i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich indywidualnych, odnoszących się do tego sędziego okoliczności, mogących wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
Rozpatrywany wniosek takich warunków nie spełnia.
Wnioskodawca domaga się bowiem wyłączenia "z góry" wszystkich sędziów obu instancji, nie indywidualizując przyczyn takiego wniosku. Tak więc zgłoszony wniosek nie mieści się w granicach przysługujących stronie uprawnień procesowych i nie jest dopuszczalnym wnioskiem o wyłączenie sędziów
Z tego względu - działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku art. 64 § 3 i art. 193 p.p.s.a. - wniosek skarżącego należało odrzucić.