Jeżeli więc - jak w świetle przedstawionych argumentów w pełni zasadnie należałoby przyjąć - wniosek o skierowanie na badanie, o którym mowa w art. 25 ustawy o wychowaniu w trzeźwości oraz przeciwdziałaniu alkoholizmowi nie stanowi aktu lub czynności w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., co oznacza, że nie podlega on kognicji sądu administracyjnego, to za uprawniony trzeba uznać również na wstępie formułowany wniosek, a mianowicie, że w stanie prawnym rozpatrywanej sprawy nie zaktualizowały się - określone przepisami art. 4 i art. 64 § 3 w związku z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. - przesłanki skutecznego zainicjowania postępowania, którego przedmiotem miałoby być rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego w przedstawionym powyżej rozumieniu tego pojęcia.
Jakkolwiek bowiem, jak podkreśla się w doktrynie prawa (por. A. Skoczylas, Podmioty legitymowana do złożenia wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego lub sporu o właściwość w rozumieniu art. 4 p.p.s.a., ZNSA 2007/2, s. 9 i n.), w sprawach, w których spór kompetencyjny (spór o właściwość) dotyczy podejmowania aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., postępowanie to może być - w świetle konsekwencji wynikających z art. 64 § 3 w związku z art. 15 § 2 p.p.s.a. - inicjowane także przez prokuratora, to jednak w sytuacji, gdy tak jak w rozpatrywanej sprawie, przedmiot wniosku o rozstrzygnięcie tego sporu niewątpliwie nie dotyczy aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., to tym samym - niezależnie od powyżej przedstawionych argumentów, w świetle których wniosek ten należało uznać za pozbawiony podstaw - trzeba przyjąć, że postępowanie to nie mogło być uznane za skutecznie zainicjowane przez legitymowany do tego podmiot.
To zaś, w świetle wszystkich przedstawionych argumentów, prowadzi do tej konstatacji, że złożony w rozpatrywanej sprawie wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego należało oddalić (por. również postanowienie NSA z dnia 16 marca 2004 r., sygn. akt OW 19/04).
W związku z powyższym, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 4 i art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 64 § 3 i art. 151 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.