W odpowiedzi na wniosek Prezydenta Miasta P. z dnia 13 października 2006 r. Prezydent m. st. Warszawy wniósł o wskazanie Prezydenta Miasta P. jako właściwego do rozpatrzenia zgłoszenia A. T. do ewidencji działalności gospodarczej oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego. W uzasadnieniu podniesiono, że nie jest sporny fakt odbywania kary pozbawienia wolności przez A. T. w P., w związku z czym nie można uznać, ażeby posiadał on miejsce zamieszkania w Warszawie. Pojęcie miejsca zamieszkania składa się z dwóch elementów: corpus i animus, które muszą wystąpić łącznie. Wyłączenie jednego z tych elementów wobec jakiegoś miejsca wyklucza uznanie, że w tym miejscu dana osoba fizyczna zamieszkuje. Prezydent m. st. Warszawy stwierdził, że A. T. nie ma miejsca zamieszkania w Warszawie, gdyż faktycznie w sposób trwały na jej obszarze nie przebywa, a ponadto nie wiadomo gdzie będzie przebywał po opuszczeniu zakładu karnego. W związku z powyższym, zdaniem Prezydenta m. st. Warszawy, człowiek w opisanej sytuacji nie ma miejsca zamieszkania, względnie ma je w zakładzie karnym.
Prezydent Warszawy stwierdził, że nie jest właściwy do rozpatrywania zgłoszenia A. T., gdyż w świetle art. 25 k.c. miejscem jego zamieszkania nie jest Warszawa, natomiast bez wątpienia miejscem jego pobytu jest P. W związku z powyższym, właściwym do rozpatrzenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, zgodnie z art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a. był organ ewidencyjny właściwy dla miejsca pobytu, czyli Prezydent Miasta P.
W aktach sprawy administracyjnej znajduje się formularz zgłoszenia A. T. do ewidencji działalności gospodarczej, w którym jako miejsce zamieszkania przedsiębiorcy podana została Warszawa, jak również pismo Zakładu Karnego w P. z 22 czerwca 2006 r., w którym stwierdza się, że A. T. przebywa w tamtejszym zakładzie karnym jako skazany i odbywa karę pozbawienia wolności, której koniec przypada na dzień 15 maja 2009 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest negatywny spór o właściwość między dwoma organami jednostek samorządu terytorialnego, które nie mają wspólnego organu wyższego stopnia. Według art. 22 § 1 pkt 1 k.p.a. takie spory rozstrzyga sąd administracyjny. Stosownie do art. 4 w związku z art. 15 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego rozstrzyga Naczelny Sąd Administracyjny. Na podstawie art. 15 § 2 p.p.s.a. do rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 4 stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Spory takie Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga na wniosek postanowieniem, przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania sprawy.
Według art. 7a ust. 1 p.d.g. ewidencję działalności gospodarczej prowadzi gmina właściwa dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej. Miejscem zamieszkania jest miejscowość, w której przebywa przedsiębiorca z zamiarem stałego pobytu. Pojęcie miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, według którego określa się właściwość organu zostało określone analogicznie, jak w art. 25 k.c.