Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Zabłocka po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia E.G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 września 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1305/16 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rejestracji używanych odbiorników i ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 2 września 2016 r., sygn. akt VI SA/Wa 1305/16 odmówił E.G. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rejestracji odbiorników telewizyjnych oraz ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników.
E.G. (dalej: skarżąca) w skardze na ww. decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] kwietnia 2016 r. zawarła wniosek o jej wstrzymanie wskazując, że wykonanie powyższej decyzji może spowodować znaczną szkodę i trudne do odwrócenia skutki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wymienionym na wstępie postanowieniem z dnia 2 września 2016 r. na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji bowiem skarżąca nie przywołała żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W zażaleniu na powyższe postanowienie E.G. wniosła o jego zmianę i wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że oczywistym jest, iż jednorazowa zapłata w wysokości 24 510 złotych nawet w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej spowoduje trudne do odwrócenia skutki, a nawet niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody podmiotowi prowadzącemu działalność obowiązanemu do bieżącego regulowania należności publicznoprawnych oraz cywilnoprawnych.
W odpowiedzi na zażalenie Minister Infrastruktury i Budownictwa wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W związku z tym, że postępowanie w tym zakresie toczy się na wniosek skarżącej, to na niej spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne. Ponadto, do wniosku powinny zostać dołączone dokumenty popierające twierdzenie o spełnieniu przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej.
Naczelny Sąd Administracyjny zauważa, że postanowienie Sądu I instancji jest zgodne z prawem.
Przede wszystkim skarżąca występując z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Infrastruktury i Budownictwa nie przytoczyła w nim żadnych okoliczności na podstawie których Sąd I instancji mógłby ocenić, czy istnieje prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody lub nieodwracalnych skutków wskutek wykonania wspomnianej decyzji.
Należy zaznaczyć, że wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji powinien odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności, które mogą wystąpić w przyszłości) pozwalających wywieść, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne. Strona powinna w tym celu należycie uzasadnić złożony wniosek, tj. poprzeć go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami. Nie jest bowiem wystarczające, aby okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania wspomnianego aktu lub czynności występowały w sprawie - Sąd musi mieć o nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich informacji i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę.
Dlatego też brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (tak: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04, dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Naczelny Sąd Administracyjny jedynie na marginesie zaznacza, że argumentacja powołana przez skarżącą w zażaleniu, iż jednorazowa zapłata w wysokości 24 510 złotych nawet w sytuacji prowadzenia przez podmiot działalności gospodarczej, gdzie obowiązany jest on do bieżącego regulowania należności publicznoprawnych oraz cywilnoprawnych spowoduje trudne do odwrócenia skutki, a nawet niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody jest gołosłowna i niepoparta żadnymi dokumentami.
W tym stanie sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.