Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia P. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 3812/15 w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania ze środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 3812/15, odmówił P. Sp. z o.o. w W. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, w sprawie z skargi tej Spółki na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r., w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania ze środków z budżetu Unii Europejskiej.
Sąd I instancji stwierdził, że skarżąca nie wykazała zaistnienia przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania decyzji, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej: p.p.s.a.). Wskazał, że z załączonych dokumentów nie można ustalić rzeczywistej sytuacji finansowej spółki. Do skargi dołączono dwa wydruki dotyczące stanu rachunków bankowych spółki na dzień 30 oraz 31 lipca 2015 r. Ponadto załączono również wydruk RWP dotyczący czerwca 2015 r., z którego wynika, że w tym konkretnym miesiącu spółka w istocie poniosła stratę. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że spółka byłaby w stanie normalnie funkcjonując uzbierać potrzebne środki finansowe, gdyby nie wszczęte przez organy postępowania egzekucyjne i zabezpieczające. Jednocześnie na uzasadnienie powyższego argumentu przy skardze znalazły się kopie nakazu zapłaty na rzecz innej spółki, wydanego w postępowaniu upominawczym wraz z zawiadomieniem o wszczęciu egzekucji na podstawie ww. nakazu, nie wyjaśniając jednak, w jaki sposób odnosi się to do powołanego argumentu. W ocenie Sądu I instancji uzasadnienie wniosku sprowadza się jedynie do stawiania twierdzeń o nieuchronnym upadku spółki w przypadku wykonania decyzji, jednakże nie są one w sposób wystarczający udokumentowane.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła P. Sp. z o.o. zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie, tj. uznanie, że w sprawie nie zachodzą okoliczności pozwalające na wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, kiedy organ wyegzekwuje należność wynikającą z tej decyzji.
W uzasadnieniu podniósł, że zwrot dotacji wywoła daleko idące skutki, mogące doprowadzić do konieczności wszczęcia postępowania upadłościowego z likwidacją majątku. Skarżąca wskazała, że jej trudności finansowe wywołane są zaległościami płatniczymi kontrahentów. Ponadto skarżąca utraciła stałe źródło dochodów poprzez wypowiedzenie jej kredytu obrotowego w wysokości 500 000 zł. Skarżąca przedstawiła wraz z zażaleniem bilans spółki aktualny na wrzesień 2015 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, spoczywa na wnioskodawcy. Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy.