Zażalenie na postanowienie WSA w W. w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Sprawiedliwości , Nr [...] w przedmiocie odmowy powołania na stanowisko komornika
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Kazimierz Brzeziński po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 czerwca 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 2155/05 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi A. J. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] sierpnia 2005 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy powołania na stanowisko komornika postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6174 Komornicy
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2155/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił zażalenie A. J. na postanowienie tego Sądu z dnia 12 lutego 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2155/05 o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 23 sierpnia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 2155/05 w sprawie ze skargi A. J. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] sierpnia 2005 r. NR [...] w przedmiocie odmowy powołania na stanowisko komornika sądowego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., - zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Sąd wskazał, że z akt sprawy nie wynika żeby skarżący, sporządzając zażalenie, posiadał uprawnienia do wykonywania zawodu radcy prawnego bądź adwokata. W ocenie Sądu I instancji jedynie posiadanie takiego uprawnienia, w świetle art. 194 § 4 p.p.s.a, umożliwiałoby skarżącemu wniesienie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Zdaniem Sądu I instancji, to że skarżący wskazuje, że spełnia wszelkie wymogi konieczne do uzyskania wpisu na listę radców prawnych i jest w trakcie oczekiwania na wpis oraz że jest zatrudniony na stanowisku radcy prawnego nie oznacza, iż posiada on prawo do wykonywania zawodu radcy prawnego i tym samym mógł sporządzić wniesione zażalenie.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał także, iż zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 1059 ze zm.), dalej ustawa o radcach prawnych, prawo wykonywania zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą dokonania wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania. W związku z tym osoba nie umieszczona w aktualnym spisie radców prawnych nie ma prawa wykonywania zawodu, a tym samym nie może ani jako pełnomocnik strony, ani we własnym imieniu sporządzić kasacji lub zażalenia.

W zażaleniu na to postanowienie skarżący podniósł, że zastosowana przez Sąd I instancji wykładnia językowa przepisów jest sprzeczna z ich wykładnią logiczną i celowościową. Zdaniem skarżącego osoba z kwalifikacjami sędziowskimi oraz wykonująca w sposób czynny pracę na stanowisku radcy prawnego powinna mieć prawo do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej we własnej sprawie, a dopiero kiedy okaże się ona wadliwie sporządzona należy ją odrzucić.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Stosownie do art. 175 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z tym, że jeśli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich nie ma zastosowania przymus adwokacko-radcowski. Skarga kasacyjna może być także sporządzona w sprawach dotyczących obowiązków podatkowych przez doradcę podatkowego, zaś w sprawach z zakresu własności przemysłowej przez rzecznika patentowego. Przymus adwokacko-radcowski związany jest z wysokimi wymaganiami formalnymi stawianymi skardze kasacyjnej. Niezastosowanie się do wymogu zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego stanowi brak, który nie podlega uzupełnieniu w trybie określonym w art. 49 p.p.s.a. i powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej. Z treści art. 194 § 4 p.p.s.a. wynika, że postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej może być zaskarżone w trybie zażaleniowym, jednakże tego rodzaju zażalenie również objęte jest przymusem adwokacko-radcowskim. Podobnie jak w przypadku skargi kasacyjnej, niezachowanie obowiązku sporządzenia zażalenia przez profesjonalnego pełnomocnika lub osobę do tego uprawnioną na podstawie art. 175 § 2 i § 3 p.p.s.a., skutkuje odrzuceniem zażalenia strony.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6174 Komornicy
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości