Zażalenie na postanowienie WSA w W. w sprawie ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w przedmiocie nakazu wycofania towaru z obrotu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia C. S.A. z siedzibą w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 września 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2306/06 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi C. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w przedmiocie nakazu wycofania towaru z obrotu postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 6 września 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 2306/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę kasacyjną C. S.A. z siedzibą w K., złożoną od wyroku tego Sądu z dnia 24 kwietnia 2007 r. Sąd podał, że skoro pełnomocnik strony otrzymał wyrok z uzasadnieniem w dniu 23 lipca 2007 r., to termin ustawowy do skutecznego wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 22 sierpnia 2007 r., a zatem wniesienie tej skargi w dniu 23 sierpnia 2007 r. nastąpiło z jednodniowym uchybieniem ustawowego terminu do jej wniesienia. Postanowieniem z dnia 28 listopada 2007 r. Sąd w wyniku rozpoznania wniosku spółki o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej odmówił jego przywrócenia.

W zażaleniu na postanowienie z dnia 6 września 2007 r. spółka wniosła o jego uchylenie w całości. Na podstawie art. 194 § 1 ust. 7 i § 2-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., w związku z art. 65 § 1 i art. 67 § 3 i 5 p.p.s.a. oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.) strona zarzuciła naruszenie prawa procesowego poprzez wadliwe i tym samym prawnie bezskuteczne doręczenie odpisu wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r. na adres domowy pełnomocnika spółki zamiast na adres spółki figurujący w Krajowym Rejestrze Sądowym, co - zdaniem strony - stanowi istotne naruszenie przepisów postępowania przed sądami administracyjnymi i musi skutkować uchyleniem wydanego postanowienia. W ocenie spółki radcy prawnemu, który jest pełnomocnikiem strony pisma sądowe powinno doręczać się tak jak osobie fizycznej, ale tylko wtedy, gdy wykonuje on zawód w ramach kancelarii radcy prawnego, o czym stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o radcach prawnych. W niniejszej sprawie pełnomocnik strony - radca prawny - jest pracownikiem spółki i jest to jedyna forma w jakiej wykonuje zawód. W związku z tym Sąd - stosownie do art. 67 § 3 p.p.s.a. - powinien był doręczyć odpis wyroku na adres spółki figurujący w odpisie KRS.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przepis art. 67 § 3 p.p.s.a. przewiduje szczególny tryb doręczeń pism w postępowaniu sądowym dla przedsiębiorców i wspólników spółek handlowych, wpisanych do rejestru sądowego - na adres podany w rejestrze, z wyjątkiem sytuacji kiedy strona wskazała inny adres dla doręczeń. Należy podkreślić, że regulacja ta podlega wyłączeniu w przypadku, gdy strona ustanowiła pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie. W takiej sytuacji - stosownie do § 5 art. 67 p.p.s.a. - doręczenia należy dokonać tym osobom. W rozpatrywanej sprawie spółka ustanowiła pełnomocnika - radcę prawnego - do reprezentowania jej we wszystkich sprawach w toku postępowania sądowego, administracyjnego i egzekucyjnego we wszystkich instancjach, co wynika z pełnomocnictwa opatrzonego datą 4 stycznia 2005 r. W tym wypadku doręczenie pisma dokonane na adres strony byłoby bezskuteczne w stosunku do pełnomocnika.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, że pełnomocnik lub osoba upoważniona do odbioru pism mogą wskazać inny niż miejsce zamieszkania adres do doręczeń, również adres będący adresem zamieszkania strony lub jej siedziby. Z akt sprawy nie wynika, że taki adres został po złożeniu pełnomocnictwa wskazany, ani też że radca prawny jest pracownikiem spółki. Sąd prawidłowo zatem doręczył odpis wskazanego wyżej wyroku na adres pełnomocnika podany w pełnomocnictwie. Ponadto należy zauważyć, że mimo wysyłania pism na adres zamieszkania pełnomocnika strona dotychczas nie podnosiła, że doręczenia były nieprawidłowe.

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego