Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M.C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 508/14 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M.C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie; 2. wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Postanowieniem objętym zażaleniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił M.C. wstrzymania wykonania decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2013 r. w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania ze środków unijnych.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd I instancji stwierdził, że wnioskodawca M.C. nie uprawdopodobnił, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby wyrządzić mu znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki. Skarżący powołał szereg okoliczności, jednakże uzasadniając wniosek o wstrzymanie zbyt ogólnikowo. Sąd stwierdził, że nie sposób dokonać oceny zagrożenia ewentualnej egzekucji zobowiązania w kwocie 8500 zł bez informacji o aktualnej sytuacji finansowej skarżącego. Skarżący nie podał również informacji o źródłach dochodu i ile ten dochód wynosi, nie podał również informacji o ewentualnych planach rozwojowych, o jakie środki nie może się ubiegać oraz z jakich powodów. Sąd na podstawie przedstawionych przez skarżącego okoliczności nie mógł dokonać oceny okoliczności utraty ewentualnych korzyści (nowych programów ze środków unijnych). Brak przedłożenia dokumentów źródłowych, które mogłyby zobrazować aktualną kondycję finansową oraz potwierdzających możliwość zaistnienia okoliczności wskazanych w uzasadnieniu wniosku.
Zażalenie na wskazane postanowienie wniósł M.C. W zażaleniu podniósł, że w pierwotnym wniosku nie wskazał dokumentów potwierdzających swoją argumentację oraz uznał, że procedura wykluczenia z ubiegania się o środki publiczne z udziałem środków europejskich jej zakres i konsekwencje są znane Sądowi i stanowi to wiedzę ogólnie i powszechnie dostępną. Podniósł, że M.C. jest wykluczony z programów finansowanych ze środków europejskich. Okres wykluczenia trwa 3 lata.
Skarżący wskazał, że w okresie przed wpisaniem na listę podmiotów wykluczonych o ubieganie się o wskazane środki publiczne, złożył projekt o dofinansowanie do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w K. Projekt przeszedł ocenę formalną i w momencie składania wniosku oczekuje na ocenę merytoryczną. Z uwagi na fakt wykluczenia skarżący nie będzie mógł podpisać umowy o dofinansowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a." wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z powyższego wynika, iż wprowadzona w § 3 cyt. przepisu ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady przewidzianej w cyt. § 1 tego artykułu. Zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania może mieć bowiem miejsce tylko w sytuacjach ściśle określonych w tym przepisie, tj. w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.