Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 28 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 27 maja 2009 r., sygn. akt VIII SO/Wa 15/08 w sprawie wniosku D. G. o wymierzenie grzywny organowi postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem dnia 27 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., wymierzył Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych grzywnę w wysokości 5000 zł za niezastosowanie się do obowiązków wynikających z art. 54 § 2 p.p.s.a, tj. nieprzekazanie do sądu skargi z dnia 27 września 2008 r. złożonej przez D. G. na postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2008 r. oraz zasądził na rzecz skarżącej kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy. Zaskarżone postanowienie z dnia [...] sierpnia 2008 r. zostało wydane wobec odwołania się D. G. od decyzji z dnia [...] marca 2008 r. określającej wysokość zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. Uznając, że wystąpiły ustawowe warunki zawieszenia postępowania w sprawie o umorzenie należności organ rentowy, biorąc za podstawę przepis art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., ww. postanowieniem orzekł o zawieszeniu postępowania, pouczając skarżącą, że wydane rozstrzygnięcie nie podlega zaskarżeniu. W dniu 1 października 2008 r. D. G. wniosła skargę na to postanowienie. Prezes ZUS decyzją z dnia [...] października 2008 r. stwierdził niedopuszczalność odwołania od postanowienia o zawieszeniu postępowania. Pismem z dnia 14 listopada 2008 r. D. G. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. wniosek o wymierzenie Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych grzywny za nieprzekazanie do Sądu jej skargi z dnia 27 września 2008 r. Organ wniósł o oddalenie powyższego wniosku wobec jego bezzasadności.
Mając na uwadze okoliczności faktyczne sprawy Sąd uznał, że wniosek skarżącej D. G. o wymierzenie grzywny zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest bowiem, że organ nie wypełnił ustawowego obowiązku przekazania skargi do sądu w terminie 30 dni, przewidzianym w przepisie art. 54 § 2 p.p.s.a. Za wymierzeniem organowi grzywny przemawia także fakt nieprzedstawienia skargi Sądowi do dnia orzekania w sprawie niniejszej. Skarga ta została załączona jedynie do akt administracyjnych, które organ rentowy przedstawił Sądowi dopiero po wniesieniu przez D. G. wniosku w przedmiocie ukarania grzywną i wezwaniu przez Sąd do złożenia skargi. Również za wymierzeniem grzywny i to w wysokości orzeczonej, przemawia okoliczność, że organ w żaden sposób nie wyjaśnił powodów, które usprawiedliwiłyby zaniechanie wykonania ciążącego na nim ustawowego obowiązku.
Na powyższe postanowienie Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniósł zażalenie, domagając się jego uchylenia w całości i zasądzenia kosztów zastępstwa według norm przepisanych. Organ zarzucił orzeczeniu błędną wykładnię art. 55 § 1 p.p.s.a. przez uznanie, że wymierzenie grzywny było zasadne oraz naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, w postaci naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a. zw. z art. 166 p.p.s.a. przez brak uzasadnienia co do zmiany organu, któremu została wymierzona grzywna, a także mało szczegółowe uzasadnienie postanowienia, w szczególności co do wysokości grzywny i nie uwzględnienie wyjaśnień skarżącego oraz naruszenie art. 154 § 6 p.p.s.a. przez uznanie, że wymierzenie grzywny w wysokości 5000 zł jest adekwatne do stopnia zaniedbania obowiązków przez Prezesa ZUS.