Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Robotowska po rozpoznaniu w dniu 9 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia D. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Sz. z dnia 30 czerwca 2008 r. sygn. akt II SA/Sz 323/08 w zakresie oddalenia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi D. N. na postanowienie Komendanta Powiatowego Policji w Ś. z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie wydania negatywnej opinii w przedmiocie wydania licencji pracownika ochrony fizycznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 323/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz. oddalił wniosek D. N. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego do Sądu Administracyjnego postanowienia Komendanta Powiatowego Policji w Ś. z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] w przedmiocie negatywnej opinii w przedmiocie licencji pracownika ochrony fizycznej.
Sąd uzasadnił odmowę tym, iż zaskarżone postanowienie wydane zostało w postępowaniu administracyjnym prowadzonym w sprawie udzielenia skarżącemu D. N. licencji pracownika ochrony fizycznej II stopnia i dotyczyło zajęcia stanowiska - wyrażenia opinii przez organ współdziałający przy wydawaniu decyzji. Postanowienie to nie nakłada na skarżącego żadnych obowiązków podlegających wykonaniu w drodze egzekucji, jak również nie kreuje żadnych uprawnień dla strony, których realizacji mogłaby się domagać, czyli w swej istocie nie podlega wykonaniu i nie nadaje się do wykonania. Tym samym nie stwarza zagrożeń, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwana dalej p.p.s.a., dających podstawę do wstrzymania zaskarżonego aktu. Dopiero decyzja o wydaniu bądź odmowie wydania licencji skarżącemu wywoła określone skutki dla strony.
Zażaleniem wniesionym na powyższe postanowienie D. N. zaskarżył je w całości wnosząc o jego uchylenie, wydanie postanowienia wstrzymującego postanowienie Komendanta Powiatowego Policji w Ś., zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania oraz o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia.
Skarżący zarzucił postanowieniu naruszenie przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a. jego błędną wykładnię, która miała znaczący wpływ na wydane w sprawie rozstrzygnięcie.
Skarżący wskazał, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął, że zaskarżone postanowienie nie nakłada na skarżącego żadnych obowiązków podlegających wykonaniu w drodze egzekucji, jak również nie kreuje żadnych uprawnień dla strony, których realizacji mogłaby się domagać, czyli w swej istocie nie podlega wykonaniu i nie nadaje się do wykonania. Tym samym nie stwarza zagrożeń, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., dających podstawę do wstrzymania zaskarżonego aktu. Dopiero decyzja o wydaniu bądź odmowie wydania licencji skarżącemu wywoła określone skutki dla strony. Z taką interpretacją, w ocenie skarżącego, nie sposób się zgodzić gdyż przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków są pojęciami nieostrymi, co wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartych w nich ogólnych norm i nadania im treści z uwzględnieniem okoliczności faktycznych każdej indywidualnej sprawy. Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu powinien natomiast mieć na uwadze interes wnioskodawcy oraz uwzględniać wszystkie okoliczności, nawet te niepodniesione we wniosku, o ile są możliwe do przyjęcia na podstawie akt sprawy. Szkoda, o jakiej mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. nie musi mieć charakteru materialnego, chodzi bowiem o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Trudne do odwrócenia skutki prawne lub faktyczne zaś to takie skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.