Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 10 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 1263/19 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. R. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rejestracji oraz ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 5 lipca 2019 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1263/19) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej zwanej "ppsa"), odmówił A. R. (dalej zwanemu "Skarżącym") wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Infrastruktury z [...] kwietnia 2019 r., która utrzymała w mocy decyzję Dyrektora Centrum Obsługi Finansowej Poczty Polskiej S.A. z [...] lutego 2019 r. nakazującą rejestrację 37 niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych oraz ustalającą opłatę za używanie tych odbiorników w wysokości 25 197 zł.
WSA wskazał, że Skarżący w skardze zawarł również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Zdaniem WSA, we wniosku tym Skarżący nie wykazał zaistnienia przesłanek wstrzymania wykonania decyzji określonych w art. 61 § 3 ppsa. WSA podkreślił, że nie jest wystarczające samo zgłoszenie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, lecz konieczne było szczególnie wnikliwe uzasadnienie tegoż wniosku przez Skarżącego.
Skarżący złożył zażalenie na postanowienie WSA. Wniósł o zmianę tego orzeczenia w całości przez wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu stwierdził w szczególności, że brak wstrzymania zaskarżonej decyzji może skutkować powstaniem znaczącej szkody w sytuacji, gdy organ przystąpi do egzekucji świadczenia. Zdaniem Skarżącego, egzekucja tak znacznej kwoty będzie skutkować utratą przez niego płynności finansowej, co z kolei będzie się wiązać z koniecznością zwolnienia pracowników i być może zamknięciem działalności gospodarczej lub ograniczeniem jej prowadzenia.
W ocenie Skarżącego, kierując się choćby zasadami doświadczenia życiowego należy stwierdzić, że w chwili obecnej nie ma podstaw do uznania, że Skarżący będzie np. ukrywał majątek czy się do wyzbywał, w sytuacji gdy składa odwołania i dowodzi swoich racji przed sądem. Z uwagi na to są podstawy do wstrzymania zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 ppsa sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego bądź wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Wprowadzona w omawianym przepisie ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady wynikającej z art. 61 § 1 ppsa, w myśl której wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Z treści przytoczonego przepisu wynika, iż sąd orzeka o wstrzymaniu aktu lub czynności na wniosek skarżącego, zatem to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej. Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy.