Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Sz. z dnia 26 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Sz 351/08 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Sz. z dnia 28 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Sz 351/08 odmawiające przyznania prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 26 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Sz 351/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz. odrzucił zażalenie J. G. na postanowienie tego Sądu z dnia 28 czerwca 2010 r. odmawiające przyznania prawa pomocy, w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] w przedmiocie wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 28 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz. odmówił J. G. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Jak wynikało ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, postanowienie to wraz z prawidłowym pouczeniem o trybie i terminie jego zaskarżenia, zostało doręczone skarżącemu w dniu 6 lipca 2010 r. W dniu 15 lipca 2010 r. J. G. nadał w Urzędzie Pocztowym w T. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego na to postanowienie, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Sz..
Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucając zażalenie przytoczył treść przepisów art. 260 w zw. z art. 194 §1, § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. i wskazał, iż skoro postanowienie z dnia 28 czerwca 2010 r. zostało doręczone skarżącemu w dniu 6 lipca 2010 r., a siedmiodniowy termin do wniesienia zażalenia na to postanowienie upłynął z dniem 13 lipca 2010 r. to Skarżący wnosząc zażalenie w dniu 15 lipca 2010 r., dokonał tej czynności po upływie terminu.
Zażaleniem J. G. zaskarżył powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie, przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata i zwolnienia z opłaty sądowej od skargi oraz zwolnienie od opłaty sądowej od wniesionego zażalenia.
W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż odrzucenie zażalenia było w jego ocenie nieprawidłowe, albowiem było ono wniesione w terminie ustawowym, a to z uwagi na fakt, iż Sąd pierwszej instancji nie wliczył dni wolnych - 10 i 11 lipca 2010 r., co spowodowało przesunięcie terminu do wniesienia zażalenia do dnia 15 lipca 2010 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie znajduje usprawiedliwionych podstaw.
Z analizy akt sprawy, w szczególności zwrotnego poświadczenia odbioru postanowienia z dnia 28 czerwca 2010 r. oraz odcisku pieczęci pocztowej uwidocznionej na kopercie zawierającej zażalenie skarżącego na to postanowienie, wynika, iż Sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił, iż termin do wniesienia tego środka zaskarżenia upływał w dniu 13 lipca 2010 r., a który to wynosił zgodnie z art. 194 § 2 p.p.s.a. siedem dni od dnia doręczenia postanowienia, i wobec wniesienia przez skarżącego zażalenia dopiero w dniu 15 lipca 2010 r. zażalenie to prawidłowo odrzucił jako wniesione z uchybieniem terminu.
Nie znajduje usprawiedliwionych podstaw twierdzenie skarżącego, iż termin do wniesienia zażalenia uległ przesunięciu do dnia 15 lipca 2010 r., wobec tego, iż w okresie siedmiu dni przewidzianym art. 194 § 2 p.p.s.a. przypadały dwa dni wolne od pracy, tj. sobota 10 lipca i niedziela 11 lipca 2010 r.
Jak wynika z treści art. 83 § 2 p.p.s.a. jeśli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. Oznacza to, wbrew twierdzeniu skarżącego, iż w niniejszej sprawie przesunięcie terminu mogłoby nastąpić jeśli ostatni dzień terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 28 czerwca 2010 r. przypadałby na dzień 10 lub 11 lipca 2010 r., co w sprawie nie miało miejsca, jak również przesunięcie terminu nie nastąpiłoby o dwa dni, jak skarżący błędnie wylicza, lecz do kolejnego, następującego po dniach wolnych, tj. do dnia 12 lipca 2010 r. - poniedziałku.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.