Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Korycińska po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2005r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2005r. sygn.akt VI SA/Wa 9/04 w przedmiocie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 21 grudnia 2004r. sygn. VI SA/Wa 9/04 w przedmiocie skreślenia z listy adwokatów postanawia: - oddalić zażalenie -
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżącego i jego pełnomocnika o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku . W motywach postanowienia Sąd podał , iż wyrokiem z dnia 21 grudnia 2004 r. oddalił skargę A. O. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej w przedmiocie skreślenia z listy adwokatów . W dniu 13 stycznia 2005 r. pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku , wykazując iż nie z jego winy doszło do uchybienia terminu . Podał w szczególności , że wniósł o odroczenie rozprawy mającej się odbyć w dniu 21 grudnia i tego samego domagał się skarżący . Powołując się na dotychczasową praktykę odroczeń wykazywał , iż w tej sytuacji pozostawał w przekonaniu o pozytywnym załatwieniu wniosku i wyznaczeniu nowego terminu . W dniu 14 stycznia 2005 r. do Sądu I instancji wpłynął z kolei wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej , który został potraktowany jako wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia i Sąd zarządził połączenie obu wniosków do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia . Oddalając te wnioski Sąd I instancji stwierdził , że zarówno skarżący jak i jego pełnomocnik nie uprawdopodobnili okoliczności braku winy w uchybieniu terminu . Sąd podkreślił przede wszystkim to , że skarżący jak i jego pełnomocnik wykonują zawód adwokata , doskonale zatem orientują się w terminach ustawowych i mogli po rozprawie dowiedzieć się choćby telefonicznie o wyniku sprawy . Sąd odnosząc się do argumentacji wniosku pełnomocnika stwierdził , iż nie jest mu znana praktyka sądowa na którą się powołano, a nadto nie znajduje ona uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawnych . Z kolei oceniając wniosek skarżącego w aspekcie braku winy Sąd podał , że operacji biodra i trudności w poruszaniu nie stanowią przesłanki do przywrócenia terminu , zwłaszcza że skarżący posiadał profesjonalnego pełnomocnika .
W terminie ustawowym A. O. wniósł zażalenie na to postanowienie podnosząc , iż pominięcie i nierozpoznanie jego wniosku z dnia 20 grudnia 2004 r o odroczenie terminu rozprawy stanowiło naruszenie podstawowego prawa konstytucyjnego , a mianowicie prawa do obrony . Przypomniał , iż we wniosku tym zarówno usprawiedliwił swoją nieobecność jak i podał powód dla którego domaga się odroczenia rozprawy , a mianowicie chciał złożyć wyjaśnienia i zgłosić dowód istotny w sprawie , który nie był do tej pory znany Sądowi . Takie działanie Sądu stanowiło naruszenie art. 106 § 1-3 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi . Sąd I instancji nadto nie powiadomił skarżącego o terminie rozprawy , czym naruszył art. 91§ 1 tej przywołanej ustawy , a o wyznaczeniu rozprawy dowiedział się dopiero w dniu 20 grudnia od swego pełnomocnika . Podnosząc te argumenty skarżący domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia .
Powołując się na te same argumenty pełnomocnik skarżącego w piśmie procesowym złożonym już po wniesieniu zażalenia przez skarżącego , a nazwanym również zażaleniem , wniósł o rozważenie zastosowania art.183 § 2 pkt 5 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi . Dodał jedynie , iż udzielone mu pełnomocnictwo ustnie ograniczono poprzez wyłączenie możliwości ustanowienia substytucji .