Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd I instancji trafnie ocenił, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku o wyłączenie Sędziego WSA Jolanty Rosińskiej, Sędziego WSA Barbary Rymaszewskiej i Sędziego WSA Sławomira Wojciechowskiego. Z akt sprawy wynika, że ww. sędziowie, których wyłączenia domagał się skarżący, złożyli oświadczenia, że nie zachodzą w ich przypadku żadne okoliczności określone w art. 18 § 1 i art. 19 p.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia ich od orzekania w niniejszej sprawie. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego prawdziwość tych oświadczeń nie budzi żadnych wątpliwości. Wobec niewskazania w zażaleniu na zaskarżone postanowienie jakichkolwiek okoliczności i argumentów, które podważałyby prawdziwość oświadczeń sędziów - stwierdzić należy, że postanowienie Sądu I instancji oddalające wniosek o wyłączenie Sędziego WSA Jolanty Rosińskiej, Sędziego WSA Barbary Rymaszewskiej i Sędziego WSA Sławomira Wojciechowskiego było zgodne z prawem, ponieważ przesłanką uzasadniającą uwzględnienie wniosku strony nie może być jej subiektywne odczucie czy też przekonanie co do celowości złożonego wniosku z uwagi na brak bezstronności ww. sędziów. Przyczyny wyłączenia muszą zawsze mieć charakter obiektywny i znajdować potwierdzenie w podnoszonych przez stronę okolicznościach faktycznych, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca. Podkreślić również należy, że w świetle utrwalonego orzecznictwa sądów administracyjnych, autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza jego prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które podważałyby wiarygodność takiego oświadczenia (por. postanowienia NSA: z 12 marca 2012 r., I FZ 147/12, z 9 października 2013 r., II OZ 851/13 oraz z 24 września 2014 r., I OZ 754/14). We wniosku skarżącego o wyłączenie ww. sędziów brak jest wskazania takich okoliczności i argumentów, które podważałyby prawdziwość złożonych przez nich w tej sprawie oświadczeń. Instytucja wyłączenia sędziego nie może być traktowana jako możliwość eliminowania w postępowaniu sędziów, których strona uznaje za nieodpowiadających subiektywnemu pojmowaniu jej interesów (por. postanowienie NSA z 22 lutego 2008 r., II FZ 61/08 oraz postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 31 stycznia 2011 r., K 3/09, publ. "Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego" 2011, seria A, nr 1, poz. 5). Tym samym, Sąd I instancji trafnie uznał, że złożony w tej sprawie wniosek o wyłączenie Sędziego WSA Jolanty Rosińskiej, Sędziego WSA Barbary Rymaszewskiej i Sędziego WSA Sławomira Wojciechowskiego nie zasługiwał na uwzględnienie.
Odnosząc się natomiast do podniesionej w zażaleniu kwestii dotyczącej nierozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów, którzy brali udział w wydaniu zaskarżonego postanowienia należy wskazać, że taki wniosek skarżący zawarł dopiero w skardze kasacyjnej z dnia 14 lipca 2018 r. oraz w przypadku Sędziego WSA Sławomira Wojciechowskiego w zażaleniu z dnia 18 stycznia 2019 r. Nie jest zatem zasadny zarzut, że postanowienie to wydali sędziowie objęci wnioskiem o wyłączenie.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji