Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Q. sp.j. z siedzibą w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 1487/19 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Q. sp.j. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 1487/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Q. sp.j. z siedzibą w W. wstrzymania wykonania decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2019 r. w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych.
Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji wskazał, że Q. sp.j. z siedzibą w W. (dalej: spółka, skarżąca) w skardze na ww. decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2019 r. - zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania tej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że wstrzymanie wykonania decyzji pozwoli na zapobiegnięcie sytuacji w której przeciwko skarżącej przeprowadzone zostanie niezasadne postępowanie egzekucyjne.
WSA wskazując na treść art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 - dalej: p.p.s.a.) wyjaśnił, że obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą Sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, spoczywa na wnioskodawcy. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest w stosunku do wnioskodawcy zasadne.
Sąd I instancji uznał, że skarżąca pomimo ciążącego na niej obowiązku, nie wykazała zaistnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W ocenie WSA - o wykonaniu tego obowiązku nie świadczy samo zgłoszenie wniosku i ogólne stwierdzenie, że wstrzymanie wykonania decyzji pozwoli na zapobiegnięcie sytuacji w której przeciwko skarżącej przeprowadzone zostanie niezasadne postępowanie egzekucyjne.
Spółka złożyła zażalenie na postanowienie Sądu I instancji, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy WSA w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na niewstrzymaniu wykonalności decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2019 r., podczas, gdy zachodzą ku temu przesłanki.
W uzasadnieniu zażalenia skarżąca wskazała, że decyzja sama w sobie zawiera błędy, które uzasadniają jej uchylenie. Zatem istnieje duże prawdopodobieństwo, że decyzja zostanie uchylona, a toczące się postępowanie egzekucyjne w chwili obecnej narazi skarżącą na negatywne finansowe skutki.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Co zasługuje na szczególne podkreślenie w sprawie, obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione zostały przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, spoczywa na wnioskodawcy.