Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 26 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 866/15 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi L. na czynność Wójta Gminy K. odrzucenia oferty w przedmiocie udzielenia dofinansowania z budżetu gminy postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. postanowieniem z dnia 26 stycznia 2016 r. o sygn. akt I SA/Sz 866/15, orzekając na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) odrzucił skargę kasacyjną L. (dalej K.) na czynność Wójta Gminy K. odrzucenia oferty w przedmiocie udzielenia dofinansowania z budżetu gminy, a na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. zwrócił skarżącemu uiszczony wpis.
Wyjaśniając motywy podjętego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2015 r. skarga K. została odrzucona. Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi skarżącego, radcy prawnemu, występującemu w sprawie na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez skarżący K. w dniu 5 czerwca 2015 r. Reprezentowany przez tego samego pełnomocnika K. wniósł skargę kasacyjną od powyższego postanowienia, do której załączył pełnomocnictwo dla radcy prawnego z dnia 5 czerwca 2015 r. Wpis od skargi kasacyjnej uiszczono w kasie Sądu w dniu 23 października 2015 r., natomiast pismem z dnia 27 października 2015 r. pełnomocnik skarżącego przesłał do akt sprawy wydruk z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego dotyczący K., według stanu na 27.11.2015 r. (ostatni wpis: 5.10.2015 r.). WSA przekazał skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako NSA), a sąd kasacyjny zwrócił kasację do WSA celem usunięcia dostrzeżonych braków "poprzez wezwanie radcy prawnego (...) do nadesłania oryginału lub kopii, poświadczonej za zgodność z oryginałem w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami, odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego skarżącego [...], wskazującego, że osoba(y) udzielająca(e) pełnomocnictwa była(y) do tego uprawniona(e) w chwili dokonywania tej czynności." (patrz: zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Izby Gospodarczej NSA z dnia 8 grudnia 2015 r., II GSK 3500/15, k. 64 akt sądowych). W wykonaniu wskazanego zarządzenia, WSA pismem z dnia 18 grudnia 2015 r. wezwał pełnomocnika skarżącego do uzupełnienia braku skargi kasacyjnej w powyższym zakresie, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. W odpowiedzi na wezwanie, pełnomocnik K. pismem z dnia 8 stycznia 2016 r. złożył do akt sprawy potwierdzony za zgodność z oryginałem wydruk z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego dotyczący K. według stanu na 5 stycznia 2016 r. (data ostatniego wpisu: 5.10.2015 r.).
W opisanym stanie rzeczy WSA uznał, że skarżący nie wykonał zobowiązana nałożonego przez Sąd, bo do akt sprawy nie przedłożono odpisu z KRS skarżącego K., wykazującego, że osoby udzielające pełnomocnictwa radcy prawnemu ([...]) były do tego uprawnione w chwili dokonania tej czynności, czyli w dniu 5 czerwca 2015 r. Z tego powodu skarga kasacyjna, której brak formalny nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie podlegała odrzuceniu, a uiszczony od niej wpis zwrotowi.
W zażaleniu K. domagał się uchylenia postanowienia Sądu z dnia 26 stycznia 2016 r. Argumentował, że Sąd I instancji nie sprecyzował, iż dla uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej koniecznym wymogiem jest nadesłanie odpisu pełnego z KRS. Zdaniem składającego zażalenie wykładnia art. 28 i 29 p.p.s.a. nie upoważnia do tworzenia normy prawnej, wskazującej, że obowiązkiem osoby prawnej będącej stroną postępowania sądowoadministracyjnego jest złożenie pełnego odpisu z KRS na okoliczność udowodnienia, iż pełnomocnik powołany przez tę osobę prawną został umocowany przez osoby upoważnione do jej reprezentacji w dniu wystawienia pełnomocnictwa. Wnoszący zażalenie zwrócił uwagę, że po wniesieniu skargi Sąd nie wezwał go do uzupełnienia braków skargi poprzez przedłożenie odpisu z KRS.