Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Cezary Pryca po rozpoznaniu w dniu 19 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia P. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 5 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SA/Sz 1387/09 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Komendanta P. Oddziału Straży Granicznej w S. z dnia [...] października 2009 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SA/Sz 1387/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. odrzucił zażalenie P. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt II SA/Sz 1387/09, w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej w S. z dnia [...] października 2009 r., nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty za przejazd po drogach krajowych.
Przedstawiając motywy rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że skarżący pismem z dnia 14 czerwca 2010 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 25 maja 2010 r. Wobec tego, iż zażalenie nie zostało podpisane, Sąd, pismem z dnia 22 czerwca 2010 r., wezwał skarżącego do usunięcia braków formalnych zażalenia poprzez jego podpisanie, czytelnie imieniem i nazwiskiem lub nadesłanie 1 odpisu podpisanego zażalenia, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia. Przesyłka sądowa, zawierająca powyższe wezwanie została doręczona w dniu 2 lipca 2010 r. dorosłemu domownikowi, który podjął się oddać przesyłkę adresatowi. W związku z powyższym, termin do usunięcia braków formalnych zażalenia upłynął z dniem 9 maja 2010 r. Skarżący w przepisanym terminie zobowiązania Sądu nie wykonał. W tej sytuacji Sąd I instancji na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i art. 46 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej powoływanej jako: p.p.s.a.) zażalenie odrzucił.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł P. G., wskazując na błędne ustalenie stanu faktycznego przez Sąd I instancji oraz naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. w zw. z art. 243 § 1 p.p.s.a. W uzasadnieniu podniesiono, iż skarżący podpisał zażalenie z dnia 14 czerwca 2010 r., zachowując przy tym wskazany przez Sąd termin.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne i podlega oddaleniu.
Stosownie do treści art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. każde pismo strony powinno zawierać, niezależnie od innych elementów składowych pisma o których mowa w art. 46 § 1, podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Zgodnie z art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dniu pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Natomiast w myśl § 2 tego przepisu, jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania. Przepisy o pozostawieniu pisma bez rozpoznaniu nie dotyczą jednak skargi, skargi kasacyjnej, zażalenia i skargi o wznowienie postępowania. W tych przypadkach następuje odrzucenie pisma (art. 58 pkt 3, art. 178, art. 197 § 2 i art. 276 powołanej ustawy).
Z akt sprawy jednoznacznie wynika, iż skarżący nie wykonał zarządzenia Sądu i nie uzupełnił braków formalnych zażalenia z dnia 14 czerwca 2010 r. poprzez jego podpisanie lub nadesłanie odpisu podpisanego zażalenia. W związku z powyższym uznać należy, że zaskarżone postanowienie Sądu I instancji odpowiada prawu. Odnosząc się do argumentacji zawartej w zażaleniu, podnieść należy, że twierdzenie skarżącego o uzupełnieniu braków formalnych zażalenia w zakreślonym przez Sąd terminie nie znajduje uzasadnienia w aktach sprawy, ani w żaden sposób nie zostało przez skarżącego wykazane.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.