Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Hanna Kamińska po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B.J. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1246/14 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi B.J.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie odbierania odpadów komunalnych postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2015 r. sygn. akt VIII SA/Wa 1246/14 odmówił B.J., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Z., przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] sierpnia 2014 r. w przedmiocie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie odbierania odpadów komunalnych.
Sąd podał, że z oświadczenia skarżącej wynika, iż utrzymuje się ona z mężem i trójką dzieci z wynagrodzenia za pracę w wysokości 2.250 zł, z czego 567 zł podlega zajęciu komorniczemu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Skarżąca posiada dom o powierzchni 100 m2 oraz nieruchomość rolną - 4 ha. Ponadto, ma kredyt w wysokości 200.000 zł oraz zaległości wobec ZUS ok. 40.000 zł. Uzupełniając wniosek na wezwanie Sądu, wyjaśniła, że jej mąż nie jest osobą bezrobotną - założył działalność gospodarczą, z której aktualnie nie osiąga jeszcze dochodów, a jej specyfika wymaga ogromnych nakładów finansowych. Podała, że z posiadanej nieruchomości rolnej nie osiąga żadnych dochodów, tj. dopłat unijnych ani czynszów dzierżawnych. Natomiast w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą posiada cztery pojazdy mechaniczne, tj. dwa samochody ciężarowe DAF, Peugeot Partner oraz samochód specjalny Mercedes Benz, co do których w rejestrze pojazdów dokonano zastrzeżenia na wniosek komornika sądowego. Ponadto złożyła informację o wysokości wynagrodzenia, wyciąg z rachunku bankowego męża z saldem końcowym w wysokości 1.252 zł oraz wniosek komornika o dokonanie wpisu w rejestrze wymienionych pojazdów.
Oddalając wniosek skarżącej, Sąd I instancji stwierdził, że nie wykazała ona w sposób przekonujący, że istotnie znajduje się w sytuacji uzasadniającej zastosowanie wobec niej instytucji prawa pomocy. Podkreślił, że skarżąca uzyskuje dochody z umowy o pracę oraz z działalności gospodarczej. Posiada również majątek ruchomy i nieruchomy. Zdaniem Sądu, z faktu posiadania zobowiązania kredytowego wynika, że skarżąca ma tzw. Zdolność kredytową, czyli odpowiednie dochody i majątek gwarantujący spłatę kredytu. Zdaniem Sądu, skarżąca mogła zabezpieczyć środki niezbędne do uiszczenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Koszty sądowe należy bowiem traktować jako wydatki bieżące w budżecie rodziny, które powinny być zaspokajane na równi z innymi podstawowymi wydatkami. Ubiegający się zaś o taką pomoc powinien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych swoich kosztów utrzymania. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca. Wniosła o oddalenie w całości przedmiotowego postanowienia oraz uznanie dowodu w sprawie, pozyskanego po wniesieniu wniosku. Wniosła również o uwzględnienie dowodu w sprawie, który Sąd Wojewódzki pominął, że strona pozwana pozbawiła ją dochodów bezprawnym działaniem, co jest przedmiotem rozpoznania, dlatego brak pomocy pozbawi Zakład prawa obrony przed bezprawnym działaniem na jego szkodę.