Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w dniu 9 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M N na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 1049/17 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M N na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [..] marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną M N w sprawie z jego skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [..] marca 2017 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd I instancji podał w uzasadnieniu, że wniesiona przez skarżącego skarga kasacyjna nie zawiera zarzutów, a brak tego typu nie podlega uzupełnieniu. W związku z powyższym WSA w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną podając w podstawie prawnej rozstrzygnięcia art.178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), dalej: p.p.s.a.,
M N zaskarżył powyższe postanowienie zażaleniem wnosząc o jego uchylenie. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie:
1) art. 176 §1 p.p.s.a., poprzez jego błędne zastosowanie i odrzucenie skargi kasacyjnej;
2) art. 177a p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie i niewezwanie skarżącego do uzupełnienia skargi kasacyjnej;
3) art. 178 p.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie i odrzucenie skargi kasacyjnej przed wezwaniem skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zażalenie jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art. 176 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna zawierać: oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Ponadto skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma strony oraz zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy, o czym stanowi art. 176 § 2 p.p.s.a.
W sytuacji, gdy skarga kasacyjna nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 176, innych niż przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, przewodniczący wzywa stronę do usunięcia braków w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi (art. 177a p.p.s.a.).
Powołany przepis wyraźnie przesądza, że w przypadku braków skargi kasacyjnej, o których mowa w art. 176 § 1 pkt 1 i 3 oraz w § 2 p.p.s.a. - brak oznaczenia zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części; brak wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany; brak jednego z wymagań przewidzianego dla pisma strony w postępowaniu sądowym (art. 46-47 p.p.s.a.) lub brak wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie albo oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy - przewodniczący najpierw musi wszcząć tzw. procedurę naprawczą, a więc wezwać stronę do usunięcia tych braków skargi kasacyjnej w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej, a dopiero w sytuacji ich nieusunięcia przez stronę w zakreślonym terminie skieruje sprawę na posiedzenie niejawne w celu jej odrzucenia. Podstawę prawną odrzucenia skargi kasacyjnej stanowi art. 178 p.p.s.a.
Z treści art. 177a w zw. z art. 176 § 1 pkt 2 p.p.s.a. wynika, że przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie są elementami konstrukcyjnymi skargi kasacyjnej i ich brak skutkuje jej odrzuceniem, bez uprzedniego wzywania do usunięcia któregoś z tych braków. Wskazane wyżej elementy konstrukcyjne skargi kasacyjnej stanowią o jej istocie i trudno byłoby przyjąć, że w razie ich pominięcia mamy wciąż do czynienia ze skargą kasacyjną.
W rozpoznawanej sprawie Sąd I instancji zasadnie przyjął, że brak formalny polegający na nieprzytoczeniu podstaw kasacyjnych nie podlega uzupełnieniu i odrzucił skargę kasacyjną bez wcześniejszego wzywania strony do uzupełnienia dostrzeżonych braków.
Ze wskazanych powodów NSA na podstawie art. 184 w związku art. 197 § 2 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.