Dnia 26 sierpnia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia P. S.A. w W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 26 maja 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 917/11 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania i wypłacenia rekompensaty postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 2 marca 2011 r. P. S.A. w W. wniosła skargę na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] stycznia 2011 r. w przedmiocie odmowy przyznania i wypłacenia rekompensaty. Od wniesionej skargi Spółka uiściła w dniu 2 marca 2011 r. wpis w wysokości 200 zł (k. 17 akt sąd.).
Zarządzeniem z dnia 26 maja 2011 r. Przewodniczący Wydziału VII WSA w W., na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), wezwał skarżącą do uzupełnienia wpisu sądowego od skargi w kwocie 99.800,00 zł, stosownie do § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm., dalej jako: rozporządzenie z dnia 16 grudnia 2003 r.). Odpis zarządzenia o wezwaniu do uzupełnienia wpisu został skarżącej doręczony w dniu 2 czerwca 2011 r. (k. 120 akt WSA).
Skarżąca Spółka wniosła zażalenie na powyższe zarządzenie domagając się jego uchylenia. Zaskarżonemu zarządzeniu zarzucono naruszenie:
1) art. 220 § 1 oraz art. 231 p.p.s.a., w zw. z § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że wpis sądowy w sprawie jest wpisem stosunkowym, gdy tymczasem jest to wpis stały;
2) § 2 ust. 1 pkt 2 powyższego rozporządzenia poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, że wpis sądowy w sprawie jest wpisem stosunkowym, gdy tymczasem jest to wpis stały;
3) art. 7 p.p.s.a. konstytuowanych tymże przepisem zasad szybkości postępowania i ekonomiki procesowej, z uwagi na ponowne ustalenie wysokości wpisu po upływie trzech miesięcy od wniesienia skargi;
4) art. 165 w zw. z art. 167 p.p.s.a. poprzez przeprowadzenie dochodzenia w celu sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia, mimo iż nie zaistniała zmiana okoliczności sprawy, ponieważ kwota rekompensaty nie uległa zmianie od czasu wniesienia skargi i już w skardze została ona określona przez skarżącego w sposób prawidłowy.
W uzasadnieniu skarżąca podała, że uiściła należny w niniejszej sprawie wpis stały w kwocie 200 zł. Zdaniem Spółki nie było podstaw do uznania, że w rozpoznawanej sprawie należy uiścić wpis stosunkowy, bowiem przedmiotem sporu jest istnienie przesłanek do przyznania skarżącemu rekompensaty, a nie wysokość rekompensaty. Wysokość rekompensaty nie była w toku całego postępowania nigdy kwestionowana przez stronę przeciwną, a cały spór sprowadza się do interpretacji przepisów rozporządzenia odnośnie terminów składania wniosków o rekompensatę w świetle naruszenia przez Polskę art. 14 ust. 1 rozporządzenia 1192/69 w sprawie wspólnych zasad normalizujących rachunkowość, zgodnie z którym państwa członkowskie, po konsultacji z Komisją Europejską i w odpowiednim czasie, przyjmują takie przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, które mogą być konieczne do jego wykonania.
Skarżąca Spółka wniosła również o rozważenie zasadności skierowania zażalenia do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w związku z wyłonieniem się zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości, jakim jest charakter wpisu sądowego w sprawach o przyznanie rekompensaty z tytułu normalizacji rachunkowości przedsiębiorstw kolejowych.