Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Przegalińska po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 czerwca 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 2668/13 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. objętym zażaleniem postanowieniem z dnia 3 czerwca 2014 r. odmówił W. K. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z [...] lipca 2013 r. w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Z podanych przez skarżącego informacji wynikało, że od trzech lat choruje i pozostaje pod stałą opieką lekarską, otrzymuje zasiłek rehabilitacyjny w kwocie ok. 950 złotych i nie posiada środków na uiszczenie wpisów od wszystkich swoich skarg, bowiem nie jest w stanie podjąć dodatkowego zatrudnienia. Skarżący wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z żoną oraz 31-letnią córką. Cały majątek rodziny stanowi dom o powierzchni 140m2 posadowiony na działce o powierzchni 1ha. Powyższa nieruchomość jest obciążona kredytem hipotecznym w wysokości ok. 62.000 franków szwajcarskich, którego miesięczna rata spłaty wynosi ok. 2.200 złotych. Jako miesięczne dochody rodziny skarżący wskazał wynagrodzenia małżonki: z tytułu umowy o pracę w wysokości 3.968,80 złotych oraz z tytułu działalności gospodarczej w kwocie 500 złotych. Podał również, że córka z tytułu jednorazowej umowy zlecenia otrzymała w miesiącu lipcu 2013 r. wynagrodzenie w wysokości 1.227 złotych brutto oraz poinformował, że miesięczne dochody rodziny są w całości wydatkowane na ratę kredytu hipotecznego oraz bieżące utrzymanie (w tym zakup leków). Nadto skarżący nadesłał do akt tej sprawy, jak również innych zawisłych przed WSA, szereg dokumentów, dotyczących swojej sytuacji majątkowej i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, m.in.: zeznania podatkowe skarżącego, jego żony i córki za rok 2012, decyzję ZUS z kwietnia 2013 r. o przyznaniu skarżącemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 17 marca do 12 października 2013 r., wyciągi z rachunków bankowych, umowę kredytu hipotecznego, zaświadczenie o zarobkach żony, dokumenty potwierdzające wydatki związane z utrzymaniem oraz informację o wysokości dochodu (straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej przez żonę i córkę skarżącego za 2013 r.
Odmawiając uwzględnienia wniosku skarżącego Sąd I instancji stwierdził, że z dokumentów, jakie skarżący przedstawił, wynika że jego córka prowadzi własną działalność gospodarczą, a nadto wspólnie ze swoją matką, tj. żoną skarżącego, prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Sąd I instancji ustalił, że załączone do akt rozliczenia podatkowe za 2013 r. wskazują, iż z tytułu własnej działalności gospodarczej córka skarżącego do końca września 2013 r. uzyskała narastająco przychody w wysokości 38.881,30 złotych, natomiast żona skarżącego z tytułu własnej działalności gospodarczej do końca września 2013 r. osiągnęła narastająco przychody w kwocie 66.167,40 złotych. Z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w 2012 r. małżonka skarżącego oraz jego córka uzyskały stosunkowo wysokie przychody - odpowiednio 115.533,80 zł i 94.004,98 złotych.