Zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VII WSA w W. w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności tytułu grzywny nałożonej mandatem karnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Socha po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia H. Z. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 sierpnia 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 1864/10 w zakresie pozostawienia pisma bez rozpoznania w sprawie ze skargi H. Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności tytułu grzywny nałożonej mandatem karnym postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 22 sierpnia 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 1864/10, w oparciu o art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), pozostawiono pismo H. Z. z dnia 27 czerwca 2011 r. bez rozpoznania. Przewodniczący VII Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego stwierdził bowiem, że H. Z. pomimo wezwania nie sprecyzował, czy pismo z dnia 27 czerwca 2011 r., stanowiło skargę o wznowienie postępowania, skargę o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem czy też miało innych charakter procesowy. Skarżący bowiem w powołanym piśmie domagał się zmiany wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 kwietnia 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 1864/10 oddalającego skargę H. Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2010 r., znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności pieniężnej z tytułu mandatu karnego.

Na powyższe zarządzenie H. Z. wniósł zażalenie. Wskazał, że niezasadnie nałożono na niego grzywnę. Wniósł w związku z tym o naprawienie wyrządzonej szkody.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie może zostać uwzględnione.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 8 kwietnia 2011 r., z dniem 10 maja 2011 r. stał się prawomocny. Oznacza to, że jego wzruszenie na drodze postępowania kasacyjnego, tj. w oparciu o przepisy Działu IV powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczącego skargi kasacyjnej stało się niemożliwe.

Pismo skarżącego z dnia 27 czerwca 2011 r., zawierające żądanie zmiany prawomocnego wyroku mogło być rozpatrywane jedynie w kategoriach postępowań przewidzianych w Dziale VII lub VIIA powołanej ustawy. Prawidłowo zatem zwrócono się do skarżącego wezwaniem z dnia 7 lipca 2011 r. o sprecyzowanie, czy wskazane pismo stanowiło skargę o wznowienie postępowania czy było skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia czy też miało inny charakter procesowy. W odpowiedzi skarżący wniósł o spowodowanie przez Sąd właściwego załatwienia sprawy. Nie wskazał przy tym jakiego rodzaju charakter miało jego żądnie sformułowane w piśmie z 27 czerwca 2011 r.

Powyższe spowodowało, zgodnie z treścią normy art. 49 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, że wskazane pismo skarżącego jako niepoprawione lub nieuzupełnione należało pozostawić bez rozpoznania. Zaskarżone zarządzenie z dnia 22 sierpnia 2011 r. jest zatem prawidłowe i odpowiada prawu.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1