Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 9 listopada 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 1870/18/17 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2018 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę Z. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] czerwca 2018 r., w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
W motywach postanowienia Sąd I instancji wskazał, że pismem z 30 sierpnia 2018 r. skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. skargę na wymienioną decyzję.
Pismem z 9 października 2018 r. Sąd wezwał pełnomocnika skarżącej do uzupełnienia stwierdzonego braku skargi, poprzez nadesłanie jednego jej odpisu w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało doręczone w dniu 23 października 2018 r.
Przesyłkę zawierającą odpis skargi pełnomocnik nadał natomiast w dniu 31 października 2018 r.
Sąd wskazał, że wobec doręczenia pełnomocnikowi skarżącej wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi w dniu 23 października 2018 r., termin do jego wykonania upływał z dniem 30 października 2018 r. Wobec okoliczności uzupełnienia braku skargi w dniu 31 października 2018 r., nastąpiło ono po terminie.
W tym stanie sprawy Sąd I instancji odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.).
Pełnomocnik Z. S., zażaleniem zaskarżył postanowienie Sądu I instancji w całości wnosząc o jego uchylenie ze względu na okoliczności sprawie, tj. brak możliwości dostarczenia kopii skargi w wyznaczonym terminie i spóźnieniu się o jeden dzień, spowodowanej obiektywnymi trudnościami.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie znajduje usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 47 p.p.s.a., do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych.
Jak wynika z analizy akt sprawy strona skarżąca wymogowi temu uchybiła w związku, z czym została wezwana do uzupełnienia stwierdzonego braku skargi.
Nie ulega wątpliwości, że z wynikającego z chwili doręczenia pełnomocnikowi skarżącej wezwania, terminowi do uzupełniania braku - nadesłania jednego odpisu skargi celem doręczenia go uczestnikowi postępowania - strona uchybiła. Termin ten jak słusznie wskazał Sąd I instancji upływała z dniem 30 października 2018 r. Uzupełnienie braku, poprzez nadanie odpisu skargi, nastąpiło natomiast w dniu 31 października 2018 r., a więc niezaprzeczalnie po terminie wynikającym z wezwania.
W takim stanie sprawy Sąd I instancji zasadnie skargę wniesioną w przedmiotowej sprawie odrzucił, albowiem zobligowany był do tego treścią art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., stanowiącego, że sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.
Odnosząc się do motywów zażalenia, w których pełnomocnik strony skarżącej podaje przyczyn uchybienia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, wskazać należy, że miałyby one znacznie i podlegałyby ocenie w przypadku wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. W przedmiocie odrzucenia skargi nie mają one istotnego znaczenia, szczególnie w przypadku bezskutecznego upływu terminu do uzupełnienia braków formalnych wniesionej skargi wynikających z przyczyn ległych po stronie wnoszącej skargę.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.