Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 16 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 czerwca 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 1334/15 w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi B. G. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] marca 2015 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia uprawnień do wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych postanawia: oddalić zażalenie. NSA/post.1 - postanowienie "ogólne"
Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 1334/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił B. G. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z jego skargi na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] marca 2015 r., w przedmiocie zawieszenia uprawnień do wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych.
Sąd I instancji wskazał przede wszystkim argumenty podniesione we wniosku skarżącego, z których wynikało, że zawieszenie uprawnień do wykonywanie zawodu maklera papierów wartościowych (na rok) wiązałoby się z pozbawieniem skarżącego pracy oraz możliwości wykonywania zawodu, a jego rodziny niezbędnych źródeł dochodu. Ponadto skarżący podkreślił, że jest jedynym żywicielem rodziny, a nadto wskazał na obciążenie wynikające z konieczności spłaty kredytu hipotecznego.
WSA uzasadniając swoją ocenę, że skarżący nie uprawdopodobnił, że wykonanie spornej decyzji, może doprowadzić do nieodwracalnych skutków prawnych lub spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody przede wszystkim wskazał, że w przypadku uchylenia przez sąd administracyjny zaskarżonej decyzji Komisji Nadzoru Finansowego sankcja zawieszająca uprawnienia do wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych straci rację bytu, a co za tym idzie skarżący pozostanie w posiadaniu uprawnień. Sąd uznał za oczywiste wywołanie przez decyzję konsekwencji finansowych dla skarżącego, ale jednocześnie wskazał, że fakt ten nie musi być równoznaczny z powstaniem trudnych do odwrócenia skutków, czy wyrządzeniem znacznej szkody. Skarżący nie powiązał skutków wykonania decyzji z konkretnymi zmianami w sferze majątkowej. Nie podał bowiem żadnych przykładowo danych obrazujących jego aktualną sytuację finansową (np. stanu pozostających do jego dyspozycji zasobów pieniężnych) przy jednoczesnym wskazaniu, jak zmieniłaby się ona po wykonaniu decyzji. Nie ma zatem zdaniem WSA możliwości stwierdzenia, czy w istocie zachodzi niebezpieczeństwo trudnych do odwrócenia skutków lub znacznej szkody w związku z wydaniem zaskarżonej decyzji.
Sąd stanął na stanowisku, że ewentualne uwzględnienie wniosku mogłoby nastąpić jedynie, gdyby wskazano w nim konkretne okoliczności odnoszące się do sytuacji finansowej, organizacyjnej i majątkowej skarżącego, które dawałyby podstawy do uznania, że w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji dojdzie do realizacji wskazanych przez stronę przesłanek z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Skoro skarżący nie wskazał danych dotyczących jego sytuacji majątkowej oraz posiadanych zasobów finansowych, nie ma możliwości stwierdzenia, czy w istocie zachodzi niebezpieczeństwo trudnych do odwrócenia skutków w związku z wydaniem zaskarżonej decyzji.
Zażalenie na to postanowienie wniósł B. G., wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Postanowieniu zarzucił naruszenie art. 61 § 3 w zw. z art. 106 § 4 p.p.s.a. przez błędną ocenę stanu faktycznego i nieuwzględnienie okoliczności, które nie wymagały przeprowadzenia dowodów w pełnym zakresie i tym samym uznanie, że skarżący nie wykazał przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w sytuacji gdy sama utrata jedynego źródła utrzymania dla rodziny nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, co do możliwości wyrządzenia znacznej szkody po stronie skarżącego.