Zażalenie na postanowienie WSA w L. w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 30 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 31/15 w zakresie odrzucenia zażalenia M. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 3 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 31/15 odrzucające skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 26 marca 2015 r. oddalającego skargę M. L. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. postanowieniem z dnia 30 czerwca 2015 r. odrzucił zażalenie M. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 3 czerwca 2015 r. odrzucające skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 26 marca 2015 r. oddalającego skargę M. L. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] września 2014 r. w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym. Powodem odrzucenia zażalenia było jego osobiste sporządzenie przez skarżącego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - powoływanej dalej jako "p.p.s.a."), zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Ponadto zażalenie takie może wnieść sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem (art. 194 § 4 w związku z art. 175 § 2). W rozpoznawanej sprawie warunek ten nie został spełniony, bowiem skarżący nie jest profesjonalnym pełnomocnikiem, nie był więc uprawiony do samodzielnego sporządzenia zażalenia.

Skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, podnosząc, że składając zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną wniósł o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, który takie zażalenie by sporządził. Ten wniosek nie został jednak rozpoznany, podobnie jak wniosek o przyznanie pełnomocnika z urzędu w celu sporządzenia skargi kasacyjnej.

Uprzednio postanowieniem referendarza sądowego z dnia 23 czerwca 2015 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, bądź którykolwiek z podmiotów wymienionych w art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a., tj. sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będących stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo prokuratora lub Rzecznika Praw Obywatelskich, a także przez doradcę podatkowego w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami lub rzecznika patentowego w sprawach własności przemysłowej.

Należy podkreślić, że w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż niedopełnienie obowiązku określonego w art. 194 § 4 p.p.s.a. jest brakiem nieusuwalnym (por. T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, pod red. T. Wosia, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2009 r., str. 796 oraz postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 2014 r. sygn. akt II OSK 3156/13 oraz z dnia 9 lipca 2014 r. sygn. akt I OSK 1248/14). Powyższe oznacza, że osobistego sporządzenia środka zaskarżenia nie można konwalidować poprzez późniejsze podpisanie go przez podmiot uprawniony, tj. np. radcę prawnego. Przepisy ustanawiające tzw. przymus adwokacko-radcowski mają na celu spowodowanie działań profesjonalnych. Samo podpisanie pisma sporządzonego osobiście przez stronę nie nadaje temu pismu takiego charakteru.

W rozpoznawanej sprawie nie ulega wątpliwości, że skarżący, wnosząc zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 3 czerwca 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej, nie dopełnił wymogu, o którym mowa w art. 194 § 4 p.p.s.a., mimo że został o nim pouczony. Wobec powyższego Sąd I instancji zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 czerwca 2015 r. prawidłowo odrzucił zażalenie jako niedopuszczalne, ponieważ skarżący nie należał do podmiotów wymienionych w powołanych przepisach prawa. Ustanowienie dla skarżącego w dniu 23 czerwca 2015 r. pełnomocnika z urzędu pozostaje bez wpływu na ocenę dopuszczalności sporządzonego osobiście zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej.

Z uwagi na powyższe okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1