Zażalenie na postanowienie WSA w W. w sprawie ze skargi na decyzję SKO w R. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 listopada 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 696/14 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu w sprawie ze skargi T.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 listopada 2014 r. sygn. akt VIII SA/Wa 696/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. na podstawie art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: p.p.s.a., odmówił T.B. (dalej: skarżący) przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd stwierdził, że skarżący nie przedstawił okoliczności, które uprawdopodobniłyby brak jego winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Taką okolicznością nie jest nieobecność skarżącego w Polsce w miesiącach lipiec-wrzesień pod adresem wskazanym w skardze w związku z jego przymusowym wyjazdem do USA przed połową czerwca 2014 r. Sąd powołując się na pogląd wyrażany w orzecznictwie stwierdził, że niepodjęcie do momentu wyjazdu lub tuż po nim czynności związanych z ustanowieniem pełnomocnika, który reprezentowałby skarżącego, nie może być ocenione inaczej, jak brak należytej dbałości o własne interesy, przekładający się na przypisanie skarżącemu winy w niedotrzymaniu terminu. Uznając zatem, że niedochowanie przez skarżącego terminu do uiszczenia wpisu sądowego nie jest następstwem okoliczności niezależnych od niego, lecz jest wynikiem niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, Sąd uznał, iż nie wystąpiły okoliczności uzasadniające przywrócenie uchybionego terminu. Jednocześnie Sąd zauważył, że korespondencja sądowa była prawidłowo kierowana do skarżącego na adres wskazany przez niego w skardze.

W zażaleniu na to postanowienie skarżący wniósł o jego uchylenie i przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego oraz zasądzenie kosztów postępowania. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania, w szczególności art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 poprzez przyjęcie, że niedochowanie przez skarżącego terminu do uiszczenia wpisu sądowego nie jest następstwem okoliczności niezależnych od skarżącego, lecz niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, podczas gdy skarżący takiej staranności dochował poprzez wskazanie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: CEiIDG) adresu do doręczeń oraz ustanowienie i wpisanie tamże pełnomocnika. Skarżący załączył wydruk z CEiIDG z wnioskiem o przeprowadzenie dowodu z tego dokumentu.

W uzasadnieniu zażalenia powołując się na treść art. 25 ust. 1 pkt 5 i pkt 11 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.), zwanej dalej: s.d.g., stwierdził, że Sąd wadliwie kierował do niego korespondencję pod adres wskazany w skardze, zamiast na adres prowadzonej przez niego działalności wpisany w CEiIDG. Zdaniem skarżącego, podany tam adres był "powszechnie dostępny", a korespondencję pod tym adresem odbierał wpisany do tej ewidencji pełnomocnik skarżącego.

Strona 1/2