Zażalenie na postanowienie WSA w W. w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi na decyzję SKO w W. ; nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Cezary Pryca po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia E.Ch. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 10 września 2013 r.; sygn. akt VI SA/Wa 2173/13 w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.Ch. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2013 r.; nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 10 września 2013 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2173/13) odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej przez E.C. decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2013 r. (nr [...]) w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2013 r. E.C. (reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika) zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Podała, że wykonanie przedmiotowej decyzji spowoduje dla niej “trudne, a nawet niemożliwe do odwrócenia skutki oraz niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody". Skarżąca podkreśliła, że w bieżącym roku jej firma przez pierwsze dwa kwartały generowała stratę, przy czym w ostatnich latach straty były niwelowane zyskiem osiąganym pod koniec danego roku. Wyjaśniła, że w ubiegłym roku osiągnięty roczny zysk był znacznie niższy niż kara pieniężna wymierzona zaskarżoną decyzją. W ocenie skarżącej wykonanie decyzji spowoduje bardzo poważne, niekorzystne skutki dla firmy, albowiem firma żadnego kwartału nie zakończy zyskiem, a tym samym zakończy stratą również cały rok. W związku z tym utraci płynność finansową oraz zdolność kredytową. Skarżąca wyjaśniła, że późniejszy zwrot uiszczonej kary (w związku z ewentualnym uchyleniem zaskarżonej decyzji), wobec długotrwałej procedury sądowoadministracyjnej - nie będzie mógł zniwelować niekorzystnych skutków wykonania tej decyzji. Do wniosku skarżąca nie załączyła żadnych dokumentów obrazujących sytuację finansową jej przedsiębiorstwa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 10 września 2013 r. odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Sąd stwierdził, że skarżąca wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi, nie uprawdopodobniła, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje zaistnienie po jej stronie ustawowych przesłanek uzasadniających zastosowanie ochrony tymczasowej.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., gołosłowne twierdzenia skarżącej, niepoparte żadnymi dokumentami obrazującymi kondycję finansową jej firmy są niewystarczające do stwierdzenia przez Sąd, że w jej sprawie przesłanki te rzeczywiście zaistniały. Sąd wskazał, że poszukiwanie dowodów na poparcie twierdzeń wnioskodawcy nie jest obowiązkiem Sądu, a obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, przekonującego o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej spoczywa na wnioskodawcy.

Pełnomocnik E.C. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. oraz zasądzenia na rzecz skarżącej kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 61 § 3 p.p.s.a., polegające na przyjęciu, że skarżąca nie uprawdopodobniła, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje wyrządzenie po jej stronie trudnych do odwrócenia skutków lub znacznej szkody.

Strona 1/2