Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Kazimierz Brzeziński po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ke 73/10 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ke 73/10 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. Ł. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] grudnia 2009 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek z tytułu niewywiązywania się z terminowego opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ke 73/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. odrzucił zażalenie J. Ł. na postanowienie tego Sądu z dnia 9 marca 2010 r. w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej, w sprawie ze skargi J. Ł. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] grudnia 2009 r., znak: [...],[...], w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek z tytułu niewywiązywania się z terminowego opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że postanowieniem z dnia 9 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. odrzucił skargę kasacyjną J. Ł. od wyroku tego Sądu z dnia z dnia 25 lutego 2010 r., ponieważ została ona sporządzona osobiście przez skarżącego. Odpis powyższego postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia został doręczony skarżącemu w dniu 15 marca 2010 r. W dniu 16 marca 2010 r. wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. zażalenie na powyższe postanowienie sporządzone osobiście przez J. Ł..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. wyjaśnił, że stosownie do treści art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, a w sprawach obowiązków podatkowych także przez doradcę podatkowego (art. 175 § 3 pkt 1 ustawy p.p.s.a.). W związku z tym, że zażalenie J. Ł. na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej zostało sporządzone osobiście przez skarżącego, mimo prawidłowego pouczenia skarżącego o konieczności sporządzenia takiego pisma przez profesjonalnego pełnomocnika, Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. odrzucił je jako niedopuszczalne.
J. Ł. pismem z dnia 30 marca 2010 r. złożył zażalenie na powyższe postanowienie podając w uzasadnieniu, że nie jest ubezpieczony w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Skarżący dodał, że jest chory i prosi Sąd o wyjaśnienie sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
Na wstępie należy podkreślić, że skarżący nie kwestionuje tego, że skargę kasacyjną od wyroku Sądu I instancji sporządził i wniósł osobiście, a także tego, że osobiście sporządził i wniósł zażalenie na postanowienie WSA odrzucające skargę kasacyjną.
Zgodnie z art. 194 § 4 zd. 1 p.p.s.a., zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Niezachowanie przymusu adwokacko-radcowskiego w odniesieniu do zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej jest równoznaczne z brakiem, który nie podlega uzupełnieniu w trybie określonym w art. 49 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 24 maja 2007 r., sygn. akt II OZ 464/07). Sporządzenie zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną przez profesjonalnego pełnomocnika jest wymogiem materialnym zażalenia, nieusuwalnym, co oznacza, że przyczyny niespełnienia tego wymogu wskazane w zażaleniu nie mają wpływu na zasadność zażalenia. Skarżący został pouczony o sposobie wniesienia zażalenia na wydane w jego sprawie postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej (k. 36 akt sądowych). Niespełnienie wskazanego wymogu uczyniło zażalenie niedopuszczalnym, wobec czego Sąd I instancji prawidłowo - na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. - odrzucił to pismo. Stanowisko takie znajduje oparcie w orzecznictwie i piśmiennictwie (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Wyd. II, Wolters Kluwer Polska - Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE 2006, s. 464).
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.