Zażalenie od postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rozwoju nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. Sp. z o.o. w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 2477/16 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rozwoju
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 29 września 2017 r., sygn. akt V Sa/Wa 2477/16 na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) odmówił M. Sp. z o.o. w W. (skarżąca) przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi.

Powołując się na treść art. 86 § 1 oraz art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że podniesione przez skarżącą okoliczności nie uprawdopodabniają braku jej winy w uchybieniu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. Skarżąca podała, że przyczyną uchybienia terminu była niemożność odebrania kierowanego wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi z uwagi na pobyt prezesa zarządu za granicą. Pełnomocnik skarżącej był również nieobecny, ponieważ przebywał wówczas poza Warszawą.

W ocenie Sądu pierwszej instancji powyższe okoliczności nie świadczą o braku winy skarżącej w uchybieniu terminu. Wadliwe prowadzenie korespondencji nie może stanowić o przywróceniu terminu do wniesienia skargi. Sąd pierwszej instancji podkreślił nadto, że dbający o własne interesy skarżący, winien liczyć się z możliwością wystąpienia normalnych zdarzeń procesowych, takich jak np. doręczenie korespondencji sądowej. Tym samym skarżąca powinna podjąć czynności gwarantujące właściwe prowadzenie sprawy. W ocenie Sądu pierwszej instancji nieobecność pełnomocnika podczas próby doręczenia również nie stanowiła okoliczności wskazującej na brak winy w uchybieniu terminu ponieważ samodzielnie dokonała jego wyboru, w związku z czym ponosi konsekwencje podjętego wyboru.

W zażaleniu na powyższe postanowienie M. Sp. z o.o. w W. wniosła o jego zmianę i przywrócenie terminu do złożenia wniosku bądź ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Uzasadniając wniesione zażalenie skarżąca podniosła, że ważnym aspektem oraz uzasadnieniem wyjazdu urlopowego za granicę była konieczność dbałości o higienę życia osobistego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Przede wszystkim zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszego postępowania zażaleniowego nie jest postanowienie w przedmiocie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi lecz postanowienie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.

Problematyka przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej została uregulowana przez ustawodawcę w przepisach art. 86 - 89 p.p.s.a

Zgodnie z treścią tych przepisów, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Z analizy przytoczonych wyżej norm prawnych wynika, iż zasadniczą przesłanką, od której wystąpienia ustawodawca uzależnił przywrócenie terminu, jest brak winy strony w uchybieniu terminu. Brak winy strona musi uprawdopodobnić przez wskazanie konkretnych faktów wyłączających jej winę. Przy ocenie winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się na przykład: przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar (por. Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. B. Adamiak, J. Borkowski, Wyd. C.H.Beck, Wydanie 3, Warszawa 2000, s. 291).

Badając zaskarżone postanowienie Naczelny Sąd Administracyjny doszedł do przekonania, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dokonał właściwej oceny przesłanki braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. O braku winy nie może świadczyć w szczególności podnoszona przez skarżącego okoliczność, iż uzasadnioną przyczyną wyjazdu za granicę do brata była dbałość o higienę zdrowotną życia. Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnia, że skarżąca należycie dbająca o swoje interesy, winna wykazać się maksimum staranności przy prowadzeniu swoich spraw. W razie wątpliwości mogła zatelefonować do Sądu pierwszej uzyskać stosowną informację w tym przedmiocie.

Nie znajdując zatem podstaw prawnych do uwzględnienia zażalenia Sąd orzekł o jego oddaleniu na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rozwoju