Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Gminy [A.] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 1281/17 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Gminy [A.] na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem postanawia: oddalić zażalenie.
Gmina [A.] złożyła skargę na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów w przedmiocie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem. Wniosła także o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazała, że obecnie boryka się z dużymi trudnościami finansowymi. Wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżąca podniosła, że jest w trakcie realizacji obciążających pod względem finansowym inwestycji o dużym znaczeniu dla ogółu mieszkańców miasta. Inwestycje te pociągnęły za sobą konieczność zaciągnięcia przez Skarżącą kredytów i pożyczek w łącznej kwocie 36.031.941,39 zł. Ponadto wskazano, że w 2017 r. (do 20 lipca 2017 r.) Gmina [A.] ma do spłaty kwotę 1.146.614 zł niesłusznie otrzymanej subwencji oświatowej w latach 2006-2010. Skarżąca podała również, że w budżecie na 2017 r. zaplanowano łączną kwotę wydatków majątkowych w wysokości 25.210.330 zł, z czego ze środków własnych 12.578.813 zł, natomiast na pozostałą część w kwocie 12.631.517 zł złożone zostały wnioski na uzyskanie dofinansowania w formie dotacji ze środków zewnętrznych - w większości unijnych. Podkreślono, że skarżąca nie posiada odpowiednich środków finansowych, które pozwoliłyby na uiszczenie na rzecz organu żądanych kwot. Wypłata środków finansowych zgromadzonych na posiadanym przez skarżącą rachunku bankowym lub też ich zajęcie w ramach egzekucji administracyjnej wstrzymałoby regulowanie przez skarżącą bieżących zobowiązań i należności, co również skutkowałoby obowiązkiem zapłaty odsetek za opóźnienie. Do wniosku załączono notatkę służbową z 30 marca 2017 r. sporządzoną przez Zastępcę Skarbnika. Skarżąca wskazała ponadto, że wniosek złożony w niniejszej sprawie powinien być rozpatrywany łącznie z wnioskiem o wstrzymanie zaskarżonej decyzji Ministra Rozwoju i Finansów z [...] maja 2017 r. nr [...], od której Gmina [A.] również złożyła skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym postanowieniem odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu stwierdził, że skarżąca nie wykazała, iż wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby wyrządzić jej znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki. Podniesione bowiem we wniosku twierdzenia nie zostały poparte żadnymi dokumentami finansowymi. WSA wskazał, że skarżąca nie przedstawiła żadnych dokumentów finansowych na poparcie swoich tez. Sąd nie miał zatem możliwości porównania obciążenia wynikającego z zaskarżonej decyzji z sytuacją finansową skarżącej i tym samym nie mógł rzetelnie ocenić, że wykonanie tej decyzji pociągnie za sobą skutki, o jakich mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 272 ze zm. dalej: p.p.s.a.)
Na marginesie sąd wskazał, że wniosek w niniejszej sprawie nie mógł być rozpoznawany łącznie z wnioskiem złożonym w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] (o co wnosiła skarżąca), zarejestrowanej pod sygn. akt V SA/Wa 1282/17, ponieważ postanowieniem z 7 września 2017 r. skarga ta została odrzucona, z uwagi na jej wniesienie z uchybieniem ustawowego terminu.