Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Gminy [A.] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 1282/17 o odrzuceniu skargi Gminy [A.] na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem postanawia: oddalić zażalenie.
Gmina [A.] wniosła skargę na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów w przedmiocie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym postanowieniem odrzucił skargę. W uzasadnieniu wskazał, że zaskarżona decyzja - zawierająca prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie wniesienia skargi - została doręczona 22 maja 2017 r. (ZPO załączone do zaskarżonej decyzji), natomiast skarga została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu, 22 czerwca 2017 r. (data stempla pocztowego na kopercie, w której nadano skargę - k. 14 akt sądowych), tj. po upływie trzydziestodniowego terminu określonego w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 272 ze zm. dalej: p.p.s.a.).
Od tego postanowienia skarżąca złożyła zażalenie. W uzasadnieniu wskazała m.in., że z powodu wadliwego działania pełnomocnika organu nastąpiła pomyłka co do daty doręczenia skarżącej decyzji i w związku z tym wniesienia przez skarżącą skargi z opóźnieniem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 53 § 1 p.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie skarżącej rozstrzygnięcia w sprawie. Termin ten jest terminem ustawowym, który nie może być wydłużany, ani skracany. W rozpoznawanej sprawie decyzja została doręczona 22 maja 2017 r., zaś skargę wniesiono 22 czerwca 2017 r., a więc po terminie. Sąd zasadnie zatem skargę odrzucił jako spóźnioną.
W postępowaniu w sprawie rozpoznania zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi z powodu jej wniesienia z uchybieniem terminu NSA bada tylko, czy sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił, że skarga została wniesiona po terminie, sprawdzając przede wszystkim datę doręczenia decyzji oraz datę wniesienia skargi do sądu za pośrednictwem organu. Poza rozpoznanie tego rodzaju sprawy wykracza zaś ewentualne odnoszenie się do twierdzeń, jakie podnosi strona w swoim zażaleniu, dotyczących w istocie powodów braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
Z tego powodu Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.