Podkreślić należy, że nie zawsze i nie każda choroba strony lub pełnomocnika stanowi uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminowi procesowemu. Co do zasady okolicznością wskazującą na brak winy jest bowiem taka niedyspozycja zdrowotna, która występuje nagle i jest na tyle poważna, że strona (lub jej pełnomocnik) obiektywnie nie jest w stanie dokonać czynności procesowej w terminie i w dodatku nie jest możliwe posłużenie się inną osobą dla dokonania takiej czynności.
W niniejszej sprawie profesjonalny pełnomocnik skarżącej (radca prawny) w żaden sposób nie wykazał, by choroba, która miała uniemożliwić mu terminowe wniesienie zażalenia, wystąpiła na tyle niespodziewanie i była na tyle poważna, że nie mógł posłużyć się inną osobą dla dokonania wspomnianej czynności procesowej, chociażby poprzez udzielenie substytucji. Z kopii zaświadczeń lekarskich dołączonych do akt wynika, że w dacie odebrania korespondencji (23 października 2012 r.), zawierającej postanowienie WSA, od którego strona chciała złożyć zażalenie, choroba pełnomocnika trwała już ponad 20 dni i że w jej trakcie mógł chodzić. W toku niniejszego postępowania wpadkowego pełnomocnik strony nie wskazał ponadto ani rodzaju choroby, ani co najmniej rodzaju dolegliwości z nią związanych, przez co nie jest możliwa ocena, czy choroba ta była poważna. W tym stanie sprawy - przyjmując obiektywny miernik staranności - nie można było uznać, że strona reprezentowana przez pełnomocnika uprawdopodobniła brak winy w uchybieniu terminowi do wniesienia zażalenia. Oznacza to, że Sąd pierwszej instancji trafnie odmówił przywrócenia terminu do dokonania tej czynności procesowej.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. oddalił zażalenie.