Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA: Zofia Flasińska (spr.), Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. J. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku, sygn. akt III SA/Gd 116/12 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia danych osobowych ze zbiorów meldunkowych postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
W dniu 27 grudnia 2012 r. J. J. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 116/12. W uzasadnieniu skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w niniejszej sprawie oraz zasądzenie na jego rzecz od Skarbu Państwa kwoty 20.000 zł. W uzasadnieniu skargi na przewlekłość skarżący opisał przebieg postępowania w tej sprawie, zarzucając Sądowi, że naruszył jego prawo do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie.
Jak wynika z akt sprawy, skarga J. J. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 15 lutego 2012 r. Zarządzeniem z tego samego dnia Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia.
Wnioskiem z 27 lutego 2012 r., uzupełnionym na urzędowym formularzu w dniu 13 marca 2012 r., skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Postanowieniem z 6 kwietnia 2012 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Na skutek wniesienia przez skarżącego sprzeciwu od powyższego rozstrzygnięcia, postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2012 r. Wojewódzki Sądu Administracyjny w Gdańsku odmówił J. J. przyznania prawa pomocy. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 30 maja 2012 r., sygn. akt II OZ 458/12 oddalił zażalenie na to postanowienie.
Zarządzeniem z dnia 12 czerwca 2012 r. Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 15 lutego 2012 r. poprzez uiszczenie wpisu sądowego od skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia. W dniu 22 czerwca 2012 r. J. J. złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Postanowieniem z dnia 27 lipca 2012 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Na skutek wniesienia sprzeciwu od tego rozstrzygnięcia, postanowieniem z dnia 3 września 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku również odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy. Po rozpoznaniu zażalenia skarżącego na powyższe rozstrzygnięcie, Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 9 października 2012 r., sygn. akt II OZ 868/12 uchylił zaskarżone postanowienie. Postanowieniem z dnia 17 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny ponownie odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy. W dniu 3 stycznia 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęło zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie, które zostało przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego wraz ze skargą na przewlekłość postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przedstawionym stanie faktycznym skarga J. J. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie należy podnieść, iż skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności tego sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz.U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. - zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jego zakończenia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.